انارک نیوز - زمانه به گونه ای شده که تقریباً کمتر کسی سر جای خود نشسته است. از بس هر کس وارد مباحثی می شود که ربطی به او ندارد دیگر فراموش کرده ایم چه چیزی به چه کسی مربوط است و چه چیزی را از چه کسی باید بخواهیم!
گاهی برخی را می بینی وارد بحث کارآفرینی می شوند که تجربه ای در این مورد ندارند و اگر کار دولتی یا خصولتی یا رابطه ای را از ایشان بگیری کلاهشان پس معرکه است. با توجه به بی تجربه بودن یا ضعف اطلاعات به راحتی گول کسانی را می خورند که تخصصشان خوردن بودجه های بادآورده می باشد.
در جایی جلسه می گیرند و کارهایی را که نکرده اند به عنوان کرده به خورد ما می دهند. عجب آشفته بازاری است. برخی هم پس از خوش صحبتی درخواست همیاری می کنند. در جلساتشان که عکسش هم پخش می شود عده ای در حال خوردن یا بازی با موبایل یا خواب آلوده به به و چهچه می کنند. در این جلسات کاسه لیسان کاسب، کاسه داغتر از آشند.
یک تیپ از گروه مفتخورها همیشه با اعوان و انصارشان هستند که از کارآفرینی و حل مشکل جوانان دم می زنند و کافی است از آنان بپرسی چند نفر را به کار گرفته اید؟ دهها نفر شاید نزدیک به صد نفر.
با پرسش بعدی کمی بال و پرش می ریزد! چند نفر را در لیست بیمه به سازمان بیمه های اجتماعی رد می کنید؟ ممکن است ده، دوازده نفر را بگوید.
اما پرسش آخر. چند نفر از این افراد بیمه شده از اهالی انارک می باشند؟ اگر دوره اش کنی می بینی حتی به تعداد انگشتان یک دستش هم نمی تواند اسم ردیف کند.
پس چه کسانی را بیمه کرده است؟ معلوم است دیگر، خویشاوندانش و دور و بری هایش. وقتی سراغ آنها را هم می گیری معمولاً نیستند و تنها یک یا دو افغانی را می بینی.
آنقدر همه چیز رو به راه است که فقط به خاطر رضای خدا فعالیت می کند اما فکر نکن از جیب خود خرج می کند. یک پول قلنبه را با یک عنوان قلابی گرفته که شاخ در می آوری از این همه نبوغ.
گاهی آدم می ماند دم خروس را قبول کند یا قسم حضرت عباس را.