شهر انارک | آسمانی که گریستن نمی داند!!

چو از کویر نکردی گذر نمی دانی             که از کویر گذشتن چه عالمی دارد
دشت کویر برای همه شناخته شده است. تنها قسمتی از آن، بخش وسیعی از استان اصفهان را در برگرفته است که عظیم است و بی پایان ، بی باران و تفتیده است. آسمان آبی اش اگرچه بخیل است، گرفته نیست و خاکستری نمی شود. کویر، سرزمین شگفتی هاست با زیبایی های تحسین انگیز. انعکاس این زیبایی ها در سکوت شبانه اش، در آسمان آبی پرستاره اش، در تپه های شنی برهنه اش، در ریگزارهای سرگردانش، در شکوفایی گل های وحشی و پیش رسش، در حلقه حلقه چاه های قناتش و در معماری ویژه اش، تماشایی تر است. از بارزترین مظهر کویر، طبیعت خشن و در عین حال خیال انگیز آن است که آفتاب سوزان تابستان و سرمای استخوان سوز زمستان، کمترین ره آوردش به حساب می آید. مردم برای گریز از گرما به اتاق های بادگیر دار پناه می بردند که هوا را خنک می سازد و با آب و برق بیگانه است. آسمان همیشه نیلگونش، گریستن نمی داند و اگر بداند دریغ از اشکی که بر دامن افشاند. از این رو زمین در بیشتر ایام سال خشکی خویش را فریاد می زند و در گوش همگان، به جای ترنم صدای آب، سوگ نامه سراب را زمزمه می کند که سراینده و نوازنده اش طبیعت است. شعر و آهنگش تلخی غم آلودی دارد که بسیار کسان شنیده اند اما نچشیده اند و اگر هم چشیده اند دم برنیاورده اند که اینجا دیگر حنای سراب هم رنگ ندارد. اما کویر گردی حس دیگری دارد برای پا گذاشتن به سکوتی شگرف. با تور کویر گردی همراه شوید تا دل تنهای طبیعت سفر کنید و غرق در آرامش شوید. با همگردی همراه باشید برای سفری کویری به شهر انارک... سکوت کویر: غروب آفتاب، وقتی که خورشید مغرب آخرین شعاع روشن خود را از افق دوردست روانه دیوارهای خشتی می کند. وقتی که پیرزن ها و پیرمردها به استقبال گوسفندانشان که از چرای روزانه برمی گردند و آخرین فاصله پشت حصار تا آغل را، به حالت دو طی می کنند، می روند، وقتی که کوچه ها از تردد خالی می شود و هیاهوی مردم می خوابد و تاریکی همه جا را فرا می گیرد، سکوت کویر آغاز می شود و کویر گردی دلنشین می شود. داخل آبادی را لامپ های پر قدرت برق روشن کرده و خارج آن که با پنج دقیقه قدم زدن از هرسو، دست نیافتنی است. تنها به نور مهتاب و سوسوی ستارگان و راه خیال انگیز شیری که روبه قبله است، روشن می شود. چه زیباست شب و چه پرمعناست سکوت کویر، سکوت کوهستان، سکوت بیابان و سکوت زمین و آسمان که تاریکی شب را همراهی می کند و آشفته نمی شود مگر با آوای خروس نیم شب و نمی شکند مگر با بانگ موذن در صبحدم که خفتگان را به سوی معبود می خواند و طلیعه روزی دیگر را بشارت می دهد. بالای سر هزاران قندیل از چراغ اختران، چشم را نوازش می دهد و روح را سیراب می سازد. حتی اگر پرورش یافته شهر باشی و نا آشنا با ستارگان، هفت برادران را با یک نگاه و خوشه پروین را با نگاهی دیگر خواهی یافت. لحظاتی چند اگر نظاره گر آسمان پرستاره شوی، شهاب سنگ های سرگردان را خواهی دید که خطی نورانی در مسیری مستقیم بر صفحه سیاه آسمان می کشند و نابود می شوند. با تور کویر گردی همراه شوید و شبی پر ستاره در آرامش کویر سپری کنید. شهر انارک از روستاهای کویری ایران است که شب های بی هیاهویی دارد. سرگذشت تلخ و شیرین کویر: در کویر، دل آسمان مغرب که بگیرد، چهرها گشاده می گردد، زیرا این گرفتگی پیام آور باران است و باران در کویر یعنی زندگی، کویر باران نخورده توان را از هر جنبنده ای می گیرد. زمین می سوزد، چوپان به همراهی گوسفندانش کوچ می کند و درختان در دل تابستان به استقبال خزان می روند و اگر ببارد، زمین سوخته جان می گیرد و نشانه حیات را با رویش گیاهان بیابانی در خود پدیدار می سازد. رنگین کمان کویر تماشایی است. تولدشان به غمزه خورشید است و نابودی شان به مستوری آن. در حاشیه این دشت وسیع "انارک" این یاقوت زیبای کویر، پیکر خاکی رنگ خود را در میان چند کوه منفرد و صخره ای به نمایش گذاشته و در طی چندین قرن هزاران انسان صلح جو و آرامش طلب را مجذوب خویشتن کرده است. دل به تور کویر گردی، شهر انارک بسپارید و لحظات پر ستاره ای را جاودانه کنید. شهر انارک: شهر انارک، بخش پرآوازه ای است، اسم و رسمی دارد و اعتباری، نامش به سبب شکوه معنی یا موسیقی مطبوع کلمه از میوه بهشتی انار گرفته شده که سرسبزی و فراوانیش مشروط به بودن آب است. نام محلی آن نارسینه است که واژه ای خوش آهنگ است و تنها بر زبان اهالی بومی جاری می شود و انارستان را معنی می دهد.
                                        و پا تاول و دسم پینه داری                  هیوایی خاکی نارسینه داری
                                        با تاول پا و پینه ی دست                    بی تاب جمال کوی خویشم
گویش محلی مردم شهر انارک، شیرین و دلاویز است و قواعد محکمی دارد با این حال رو به اضمحلال است. بافت قدیم شهر، با کوچه های باریک، ساختمان های خشتی برج ها، آتشگاه ها، پشت بام های کاهگلی و بادگیرهای استوار بر فراز بام های قوسی و ضربی اش یادها و یادگارها را در درون خود نهفته داد. کویر و آبادی هایش را باید دید با تور کویر گردی همراه شوید و دیدنی هایش را ببینید. در کوچه هایی که تابع هیچ اصل هندسی و برنامه شهرسازی نیستند، پهن و باریک می شوند و انحنا می پذیرند اما به بن بست نمی رسند و قوافل شتر را به سهولت در دل خود جا می دهند، باید گام برداشت و دور از هیاهوی شهر، دوست داشتن و دوست داشته شدن را تجربه کرد با این مضامین که:
من، سنگ فرش کوچه ها را دوست دارم
من، در گذرها، نقش پا را دوست دارم
دیوار خشتی، کوچه خاکی، طاق ضربی
شهری چنین با این نما را، دوست دارم
من، تپه های ماسه ای را می پسندم
آخر نه، من، کار خدا را، دوست دارم
در کوچه های تنگ و بی بن بست هر روز
دیدار یار آشنا را، دوست دارم
آلودگی های تمدن، کشت ما را
من، زندگی در این فضا را، دوست دارم
بی ادعایی، صاف بودن، بی ریایی
من، خلق با این محتوا را دوست دارم
من، مرده مردان با حال کویرم
من، مردمان با صفا را دوست دارم
پیران حدیث رفته می گویند و من هم
بشنیدن این قصه ها را، دوست دارم
من نیز مانند شما هرجا که باشم
این مردمان بی ریا را، دوست دارم
بیزارم از بودن در آن آلودگی ها
من، زیستن در این هوا را دوست دارم....(چهارشنبه 26 مهر 96)