«گردشگری در کشور را میتوان با کاریز (قنات) در کشاورزی مقایسه کرد٬ در مقایسه با حفر چاه٬ کاریزها این مزیت را دارند که بدون آسيب به آبهای زیرزمينی کشور و ایجاد بحرانهایی از قبيل نشست زمين مازاد آب سفره های آب زیرزمينی را برداشت کنند.» این توصيفی بود که مهندس محمد درویش٬ مدیر کل دفتر مشارکتهای مردمی سازمان حفاظت محيط زیست کشور در گفت و گو با اصفهان زیبا درباره گردشگری عنوان کرد. او در مدتی که به این سمت منصوب گشته سعی زیادی در جهت آشنایی عموم مردم با مباحث زیست محيطی و به ویژه ارتباط گردشگری و محيط زیست داشته است و این بهانه ما بود تا بيشتر درباره سه کليدواژه گردشگری٬ محيط زیست و اصفهان با او صحبت کنيم.
... در برخی از کشورها مانند کنيا و تانزانيا مناطق طبيعی یا شکار ممنوع٬ اساس گردشگری و بعضا درآمد آن کشورها را تشکيل می دهند. کشور ما نيز چنين قابليتهایی دارد ؟ بسيار زیاد. ایران یک هزارو ۷۲۸ نوع گياه دارد که بومی کشور هستند و در هيچ جای دیگر وجود ندارند. این آمار تقریبابرابر با کل قاره اروپاست. مرتفع ترین تپه های ماسه ای جهان با ارتفاع ۵۶۳ متر و بزرگترین کلوتها در آن مشاهده میشود. در کشور ما در هرروز سال میتوان هم از آب دریا و رودخانه بهره گرفت و هم ورزشهای برفی انجام داد. تنوع اقليمی منحصربه فرد کشور تا آنجاست که قدیمی ترین رویشگاه جنگلی جهان است. تمامی موارد گفته شده باعث شده از ایران به عنوان یکی از پنج کشور اصلی دارای جاذبه های طبيعی جهان یاد شود.... مورد بسيار مهم استفاده از ظرفيت حوزه های علميه در حل برخی تابوهایی است که اجازه توسعه گردشگری و بالطبع بهره گيری مناسب از این صنعت در توليد ثروت در کشور را نمی دهند.
... می بایست به سمت تغيير چيدمان توسعه در اصفهان حرکت کنيم. چيدمان توسعه در شرایط کنونی حکایت از این دارد که وسعت اراضی کشاورزی به دليل ایجاد اشتغال و خودکفایی به هر بهایی در طول ۳۵ سال اخير بيش از پنج برابر شده و از ۱۰۰ هزار به ۵۰۰ هزار هکتار رسيده است. اشتباه بزرگ آن بود که باوجود تنها یک رودخانه اصلی در مرکز کشور با آورد طبيعی ۸۰۰ ميليون مترمکعب به سمت وابستگی معيشتی به منابع آب و خاک حرکت کردیم. پس از گذشت زمان به این نيز اکتفا نکرده و برخی از پرمصرف ترین صنایع کشور از لحاظ آبی مانند فولاد٬ آهن٬ پتروشيمی٬ پلی اکریل٬ سيمان و سفال را در اصفهان مستقر کردیم. اکنون در چهارگوشه استان و در مناطقی از قبيل مورچه خورت٬ کلاه قاضی٬ دامنه و زرین شهر زمين نشست کرده است.
در حال حاضر پلهای اصفهان با خطر ترک خوردگی و ميدان نقش جهان با خطر فرونشست مواجه شده است؛ به عبارتدیگر مناطقی که می توانستند برای این شهر ثروت به ارمغان بياورند٬ در اثر انتخاب غلط چيدمان توسعه با خطر مواجه شده اند. درحالیکه اگر از طرحهای مناسب گردشگری حمایت می کردیم٬ قطعا اینگونه نمیشد.
مثلا طی سه سال گذشته مجموعه سيتی سنتر اصفهان به بيش از ۵۵ ميليون نفر خدمات ارائه کرده است٬ بدون اینکه حتی یک حلقه چاه غيرمجاز حفر شود. اصفهان می تواند مهمانپذیر درجه یک ایران و در یک کلام٬ نصف جهان باشد٬ اگر رویکردش حرکت به سمت گردشگری فرهنگی٬تاریخی و طبيعی باشد.
به ویژه اصفهان ظرفيت بسيار بالایی در مناطق شمال شرقی مانند خوروبيابانک٬ جندق٬ چوپانان٬ انارک و مصر در زمينه بومگردی و استحصال انرژیهای نو مانند خورشيد و باد دارد.
(روزنامه اصفهان زیبا / علی نجيمی/ شماره 2831 شنبه ۱۸ دی ۱۳۹۵)