01
جمعه, نوامبر
جمعه, ۱۱ آبان ۱۴۰۳

یادداشت: حمایت از کارگر ایرانی در سال کالای ایرانی

انارک نیوز - تاکنون هیچ‌کدام از شعارهای اقتصادی سالیانه کشور محقق نشده است. عدم تحقق شعارهای اقتصادی از یک‌سو ناشی از استراتژی نامناسب تدوین شعارها و از سوی دیگر نبود انسجام و اراده کافی در دولت‌ها و حتی شهروندان می‌شود. در ایران شاهد تدوین و تصویب برنامه‌های فراوانی همچون توسعه پنج‌ساله، برنامه و بودجه سالیانه، چشم‌انداز ۱۴۰۴، برنامه اقتصاد مقاومتی و استراتژی توسعه صنعتی بوده‌ایم و اما در دستیابی به بخش زیادی از اهداف این برنامه‌ها موفق عمل نکرده‌ایم. 
تدوین نادرست و غیرکارشناسی برنامه در ایران و اولویت موضوعات سیاسی و بین‌المللی نسبت به چالش‌های ساختاری درونی توسط دولت‌ها مهمترین عوامل شکست در برنامه‌ریزی‌های ایران به شمار می‌رود.
مفهوم توسعه در تمام جهان به ما گوشزد می‌کند که «انسان‌محور توسعه است» و برای قدم گذاشتن در مسیر توسعه باید نخست روی نیروی انسانی هر کشوری سرمایه‌گذاری کرد. آموزش مهمترین رکن سرمایه‌گذاری روی نیروی انسانی شناخته می‌شود که با گذشت چند دهه از نگارش برنامه‌های توسعه‌ای در ایران همچنان هیچ‌کدام از دولت‌های بر سرکار آمده اولویت خود را به موضوع آموزش اختصاص نداده‌اند...

میزان رضایتمندی نیروی انسانی در ایران بسیار پایین است و آمارهای داخلی و خارجی نیز بهره‌وری نیروی کار را در این کشور پایین ارزیابی می‌کند. رضایتمندی و بهره‌وری دو شاخص مهم در اقتصاد و مدیریت شناخته می‌شوند که ارتباط مستقیمی با یکدیگر دارند و کاهش و افزایش هر کدام اثری همسو بر دیگری خواهد گذاشت.
علم اقتصاد و مدیریت با هدف هدایت مدیران در انتخاب تصمیم‌های بهینه به وجود آمده‌اند و تأکید بسزایی بر موضوع بهره‌وری منابع دارند. مهمترین منبع و سرمایه در تمام دنیا نیروی انسانی است و غفلت از این سرمایه به‌عنوان محور توسعه به سادگی تمام برنامه‌ریزی‌ها و مطالعات را غیرقابل تحقق می‌کند.
در کشوری که آموزش و تحصیلات دانشگاهی از اهمیت پایینی برخوردار است و مدارک تحصیلی با پول و رابطه حاصل می‌شود و از سوی دیگر نیروی انسانی با ٨ساعت کار روزانه قادر به تأمین حداقل‌های زندگی نیست، چطور باید انتظار تحقق شعار حمایت از کالای ایرانی را داشته باشیم؟
کالای ایرانی به دست نیروی انسانی ایرانی تولید و عرضه می‌شود اما این نیروی انسانی هم مهارت و تخصص کافی ندارد و هم با کار ثابت روزانه از دستمزد و مزایای کافی برای اداره زندگی خود برخوردار نیست. این نوع نیرو اگر بخواهد نیز قادر به تولید محصولی باکیفیت و بهینه حتی برای مصرف داخلی نخواهد بود.
سینا ایرانپور انارکی / 15 فروردین ماه 1397)