سرپرست جدید اداره کتابخانه های شهرستان نایین معرفی شد
با حضور جمالی فرماندار شهرستان نایین ،هلاکویی مدیر کل نهاد کتابخانه های استان اصفهان ، کارشناسان پرورش فکری کودکان از استان و شهرستان محمد یزدانی فر تکریم و حسین هاشم پور دستجردی به عنوان سرپرست اداره کتابخانه های شهرستان نایین معرفی شد. جمالی در این جلسه ضمن تقدیر از زحمات یزدانی فر عنوان نمود امیدواریم با حضور مسئول جدید کتابخانه های شهرستان نایین شاهد پیشرفت در روند احداث ساختمان کتابخانه شهر نایین باشیم. فرماندار شهرستان نایین همچنین افزود ظرفیت خوبی جهت راه اندازی کتابخانه معدن سرب نخلک با دارا بودن کتابهای زیادی وجود دارد که این موضوع نیز می تواند توسط آقای هاشم پور به سرانجام خوبی برسد.
هلاکوئی مدیر کل نهاد کتابخانه های عمومی استان اصفهان نیز در این جلسه ضمن تقدیر از زحمات یزدانی فر و آرزوی موفقیت برای وی عنوان نمود امیدواریم آقای هاشم پور بتواند با همراهی مسئولین شهرستان خصوصا فرماندار محترم شهرستان نایین که همواره دید مثبت و نگاه ویژه ای به این امر فرهنگی داشته اند منشا خدمات خوبی در شهرستان نایین باشند. هلاکوئی افزود مسئول جدید اداره کتابخانه های شهرستان نایین از امروز باید ۴ موضوع پیگیری مجدد پروژه احداث کتابخانه نایین ، پروژه کتابخانه مزرعه امام ،مکان جدید برای کتابخانه نایین و پیگیری ایجاد کتابخانه معدن نخلک را در اولویت برنامه های خود قرار دهند. (فرمانداری شهرستان نایین - ۹۷/۱۲/۰۷)
خطر مرگ گویش ها، بیخ گوش تمدن و فرهنگ غنی ایران اسلامی
اولین چراغ سبز در حفظ، ترویج و پاسداشت زبان مادری، لهجه‌ها و گویش‌های محلی شرق اصفهان با عنوان "همایش گویش محلی منطقه کوهپایه و مناطق شرق اصفهان" روشن خواهد شد. 
به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از اصفهان، لهجه و گویش‌ها به عنوان میراث فرهنگی گذشتگان سینه به سینه، دست به دست و زبان به زبان باید بچرخد و از خطر فراموشی بگریزد. ایران پهناور اسلامی با سابقه تمدن و فرهنگ بالا متشکل از اقوام و نژاد‌های مختلف، زبان، لهجه و گویش‌های متفاوت میباشد که باید در حفظ، حراست و پویا نمایی آن لحظه‌ای درنگ نکرد و تا پای جان کوشید. روز ۲۱ فوریه برابر با دوم اسفند ماه ایرانیان، از طرف یونسکو به عنوان روز جهانی زبان مادری نامگذاری شده‌است و به همین مناسبت هفتم اسفندماه ۹۷ اولین همایش گویش محلی منطقه کوهپایه و مناطق شرق اصفهان در شهر کوهپایه با همکاری اداره آموزش و پرورش، شهرداری و شورای اسلامی شهر کوهپایه برگزار خواهد شد.
رئیس اداره آموزش و پرورش منطقه کوهپایه گفت:درسال‌های اخیر، عواملی موجب به حاشیه رانده شدن زبان‌های محلی شده است و اگر فکر اساسی و هدفمند در پویانمایی آن شکل نگیرد رو به کم رنگ شدن، منسوخی و یا در معرض تهدید و خطر از بین رفتن قرار خواهد گرفت.
سعیدصدری با اشاره به وجود گویش‌ها و لهجه‌های ریشه داری در سطح شرق اصفهان گفت:از بین رفتن این مهم به مرور زمان باعث از میان رفتن یک تاریخ، فرهنگ یک قوم و یک ملت، شعر، داستان، ضرب المثل و خاطرات مربوط به آن خواهد شد.
صدری گفت:خطر مرگ گویش ها، بیخ گوش ماست و هر روز ناظر به خاموشی گراییدن گویش و لهجه‌ها محلی هستیم، توجه به ثبات و پویا نمایی، حفظ و احیای زبان‌ها و گویش‌های محلی در اولویت جایگاه زبان شناسی قرار دارد.
صدری مایع اصلی این همایش را با وجود دعوت از اساتید کوشا با مدارک چشم نواز علمی در بحث زبان، علمی خواند و تجلیل از خدمات ۶۰ ساله استاد محمد حسن رجائی زفره که بیش از ۱۰۰ مقاله در این خصوص ارائه داده و در تدوین لغت نامه دهخدا همکاری داشته است از برنامه‌های مهم برگزاری این همایش خواند.
وی گفت:در این همایش سعی بر آن شده است تا نگاهی تخصصی و جامع‌تر به تمامی گویش‌های رایج در سطح شرق اصفهان از قبیل، گویش محلی سجزی، کوهپایه، هرند، قهی، تودشک، زفره، انارک، اژیه و نائین داشته باشیم و با اجرای موسیقی محلی با گویش محلی تودشک، پیوند گویش و لهجه‌ها را با موسیقی سنتی محکم‌تر از قبل نماییم.
همایش گویش محلی منطقه کوهپایه و مناطق شرق اصفهان ۷ اسفندماه در سالن آمفی تئاتر دانشگاه پیام نور اصفهان برگزار خواهد شد.
(کد خبر: ۶۸۴۴۸۲۲ - ۰۵ اسفند ۱۳۹۷ - ۲۱:۳۳)
مثلث برمودای ترسناک ایران کجاست؟
ریگ جن، شگفت‌انگیز‌ترین اسرار‌آمیز‌ترین و ترسناک‌ترین منطقه ایران است، با باتلاق‌های سهمگین که مرگ را برای هر موجودی زنده‌ای به ارمغان می‌آورد. اتفاقات بی‌پاسخ و توجیه نشده بسیاری در این منطقه روی‌داده است و نمک‌زار‌های این منطقه محل قتل و دفن موجودات زنده بسیاری بوده است.
به گزارش صدای ایران از روزیاتو، با وجود تمام افسانه‌ها و باورهای خرافی مردم باید بدانید زیربنای ریگ جن یک دشت فرسایش یافته است که در حال حاضر تپه‌های ماسه‌ای برخان و تپه‌های ماسه‌ای هرمی (قورد) آن را اشغال کرده است. تمام ریگ جن دارای رسوبات نمکی فراوان است که عمده رسوبات و مواد فرسایشی آن از دامنه‌های فرسایش یافته البرز شکل‌گرفته است.
در حال حاضر در این منطقه هیچ علائمی از حیات دیده نمی‌شود. این کویر در جنوب غربی و غرب دشت کویر، جنوب سمنان، جنوب شرق گرمسار، شرق منطقه حفاظت‌شده کویر، شمال انارک و غرب جندق قرار گرفته است و وسعتی برابر با ۳۸۰۰ کیلومترمربع دارد.
هیچ‌گونه چشمه یا چاه آبی در این منطقه وجود ندارد. در بیشتر نقشه‌ها نامی از این منطقه نبرده شده است. تنها دو کویر شناس اروپایی در گذشته در سفرنامه‌های خود به وجود چنین کویری در ایران اشاره‌ای کرده‌اند.
فرورفتن در گل و لجن در «ریگ جن»، شاید یکی از خطرناک‌ترین اتفاقاتی باشد که ممکن است گریبان گیر مسافران ناوارد شود و آنها را به کام مرگ بکشاند.
سال‌های متمادی، هیچ‌کس جرئت آنکه به «ریگ جن» سفر کند و راز این کویر اسرار‌آمیز را کشف کند، نداشت، یا اگر حتی جرئتش را هم داشت، به دلیل ناآشنایی با منطقه درراه می‌ماند.
نمک‌زار‌های ریگ جن محل قتل و دفن موجودات زنده بسیاری بوده است.
جالب است بدانید، حاشیه‌نشینان و محلی‌های این منطقه، چوپان‌ها و ساربان‌ها معتقدند که اگر کسی پایش به ریگ جن برسد، بلافاصله ناپدید و توسط ارواح و موجودات ماورایی به قلب ریگ‌جن فرستاده می‌شود!
یکی از کاوشگران می‌گوید که حتی شتر‌های اهالی کویر هم وقتی به این منطقه می‌رسند، می‌ایستند و به‌هیچ‌عنوان حرکت نمی‌کنند!
همچنین حرکت تپه‌های ماسه‌ای و تغییر شکل آنها را به دلیل وجود قدرت‌های شیطانی در این منطقه می‌دانستند. آنچه مشخص است قسمت عمده ریگزارهای ریگ جن به دلیل عدم وجود پوشش گیاهی دائماً تحت تأثیر نیروی باد در حال تغییر و حرکت هستند.
محلی ها معتقدند که اگر کسی پایش به ریگ جن برسد، بلافاصله ناپدید و توسط ارواح و موجودات ماورایی به قلب ریگ‌جن فرستاده می‌شود!
هدین در کتاب کویرهای ایران افسانه‌ای را از مردم آن زمان روایت می‌کند که در مرکز ریگ جن بهشت گمشده‌ای وجود دارد. در این بهشت دریاچه‌ای هست و در کنار آن جنگل‌های انبوه قرار دارند. شیاطین پشم شترها را در آنجا رها کرده‌اند و هر کس به این منطقه دست یابد ثروتمند خواهد شد. مسلماً در مرکز ریگ جن نه دریاچه‌ای هست و نه جنگلی. آنچه هست زمین‌های پف‌کرده رسی است که از شدت تبخیر و شوری توانی برای رشد گیاه در خود ندارند.
آنچه در مورد ریگ جن حقیقت دارد بخل آسمان و قهر زمین است که آن را تبدیل به سرزمین افسانه‌ها کرده است. آنچه در سفر به مناطقی ازاین‌دست باید مورد توجه قرار گیرد توجه به نکات فنی، ایمنی و داشتن تجربه کافی است. کویر برخلاف ظاهر آرام و صبور دارای طبیعتی خشن و پرخطر است. سفر به چنین مناطقی تمهیدات خاص خود را طلب می‌کند و بدون انجام مطالعات لازم قطعاً عواقب ناگواری را به همراه خواهد داشت.
سون‌هدین در سال ۱۹۰۰ ریگ‌جن را کشف کرد و بعدازآن هم آلفونز گابریل در سال ۱۹۳۰ از نزدیکی آن گذر کرد؛ اما هیچ‌کدام نتوانستند از این بخش از کویر عبور کنند و ناچار به سمت یزد برگشتند؛ اما عبور از آن همچنان برای کویرنوردان به‌صورت یک رؤیا باقی ماند تا اینکه بالاخره در سال ۱۹۹۷ طلسم ریگ‌جن توسط علی پارسا، کویرشناس مقیم آمریکا شکسته شد. او به همراه آقای میران زاده، رئیس وقت پارک ملی کویر، با هواپیما برافراز ریگ جن رفتند تا ثابت کنند که هیچ‌چیز شگفت‌انگیزی در ریگ جن وجود ندارد. علی پارسا، اما یک سال بعد، با ماشین وارد «ریگ جن» شد و بعدازآن بسیاری از کویرنوردان از «ریگ جن» گذشتند. البته با تجهیزات کامل که نه گرفتار روح شدند و نه جن‌زده!
برای سفر به ریگ جن حداقل باید به‌اندازه دو هفته آب، بنزین، غذا و وسایل فنی ماشین را به همراه داشته باشید. در ضمن بلد محلی را فراموش نکنید، محلی‌ها معمولاً آدم‌های کارکشته‌ای هستند و علاوه بر تعیین مسیر، حتی در شرایط سخت، خیلی خوب می‌توانند راهنمایی‌تان کنند.
اگر از مسیر جندق به‌طرف ریگ جن می‌روید پس از طی مسیری پرپیچ‌وخم، وارد یک رودخانه خشک و عریض می‌شوید، بعد از عبور از رودخانه تا چشم کار می‌کند کوه‌ها و تپه‌های ماسه‌ای است. بخشی از منطقه نسبتاً مسطح‌تر است و تپه‌ها کوچک‌تر، بنابراین عبور از آن نسبتاً آسان به نظر می‌رسد ولی با کمی پیشروی با کم شدن ارتفاع به اراضی باتلاقی می‌رسید که اینجا تقریباً جنوب منطقه است.
افسانه‌های محلی می‌گویند در «ریگ جن» اجنه‌ها حضور دارند و حتی با یکدیگر صحبت می‌کنند و باعث اتفاقاتی برای گردشگرانی می‌شوند.
اصرار برای عبور از این اراضی باتلاقی بی‌فایده است بنابراین بهتر است از سمت شمال غربی به حرکتتان ادامه دهید. آخرین کوه‌هایی که ۲۳۰۰ متر ارتفاع دارند به بخش شمالی ریگ جن می‌رسید ازاینجا کوه دماوند را هم می‌توانید ببینید. با ادامه این مسیر به پارک ملی کویر می‌رسید، البته بعد از گذر از رودخانه خشک نخجیر و پارک ملی کویر، نقطه پایانی است که شمارا به پاسگاه ملک‌آباد ورامین و تهران می‌رساند و تا اینجا بیش از هزار کیلومتر مسیر را در کویر درنوردیده‌اید.
(کد خبر: ۲۱۶۵۳۵ - ۰۴ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۸:۱۷9
به گزارش صدای ایران از روزیاتو، با وجود تمام افسانه‌ها و باورهای خرافی مردم باید بدانید زیربنای ریگ جن یک دشت فرسایش یافته است که در حال حاضر تپه‌های ماسه‌ای برخان و تپه‌های ماسه‌ای هرمی (قورد) آن را اشغال کرده است. تمام ریگ جن دارای رسوبات نمکی فراوان است که عمده رسوبات و مواد فرسایشی آن از دامنه‌های فرسایش یافته البرز شکل‌گرفته است.
در حال حاضر در این منطقه هیچ علائمی از حیات دیده نمی‌شود. این کویر در جنوب غربی و غرب دشت کویر، جنوب سمنان، جنوب شرق گرمسار، شرق منطقه حفاظت‌شده کویر، شمال انارک و غرب جندق قرار گرفته است و وسعتی برابر با ۳۸۰۰ کیلومترمربع دارد.
هیچ‌گونه چشمه یا چاه آبی در این منطقه وجود ندارد. در بیشتر نقشه‌ها نامی از این منطقه نبرده شده است. تنها دو کویر شناس اروپایی در گذشته در سفرنامه‌های خود به وجود چنین کویری در ایران اشاره‌ای کرده‌اند.
فرورفتن در گل و لجن در «ریگ جن»، شاید یکی از خطرناک‌ترین اتفاقاتی باشد که ممکن است گریبان گیر مسافران ناوارد شود و آنها را به کام مرگ بکشاند.
سال‌های متمادی، هیچ‌کس جرئت آنکه به «ریگ جن» سفر کند و راز این کویر اسرار‌آمیز را کشف کند، نداشت، یا اگر حتی جرئتش را هم داشت، به دلیل ناآشنایی با منطقه درراه می‌ماند.
نمک‌زار‌های ریگ جن محل قتل و دفن موجودات زنده بسیاری بوده است.
جالب است بدانید، حاشیه‌نشینان و محلی‌های این منطقه، چوپان‌ها و ساربان‌ها معتقدند که اگر کسی پایش به ریگ جن برسد، بلافاصله ناپدید و توسط ارواح و موجودات ماورایی به قلب ریگ‌جن فرستاده می‌شود!
یکی از کاوشگران می‌گوید که حتی شتر‌های اهالی کویر هم وقتی به این منطقه می‌رسند، می‌ایستند و به‌هیچ‌عنوان حرکت نمی‌کنند!
همچنین حرکت تپه‌های ماسه‌ای و تغییر شکل آنها را به دلیل وجود قدرت‌های شیطانی در این منطقه می‌دانستند. آنچه مشخص است قسمت عمده ریگزارهای ریگ جن به دلیل عدم وجود پوشش گیاهی دائماً تحت تأثیر نیروی باد در حال تغییر و حرکت هستند.
محلی ها معتقدند که اگر کسی پایش به ریگ جن برسد، بلافاصله ناپدید و توسط ارواح و موجودات ماورایی به قلب ریگ‌جن فرستاده می‌شود!
هدین در کتاب کویرهای ایران افسانه‌ای را از مردم آن زمان روایت می‌کند که در مرکز ریگ جن بهشت گمشده‌ای وجود دارد. در این بهشت دریاچه‌ای هست و در کنار آن جنگل‌های انبوه قرار دارند. شیاطین پشم شترها را در آنجا رها کرده‌اند و هر کس به این منطقه دست یابد ثروتمند خواهد شد. مسلماً در مرکز ریگ جن نه دریاچه‌ای هست و نه جنگلی. آنچه هست زمین‌های پف‌کرده رسی است که از شدت تبخیر و شوری توانی برای رشد گیاه در خود ندارند.
آنچه در مورد ریگ جن حقیقت دارد بخل آسمان و قهر زمین است که آن را تبدیل به سرزمین افسانه‌ها کرده است. آنچه در سفر به مناطقی ازاین‌دست باید مورد توجه قرار گیرد توجه به نکات فنی، ایمنی و داشتن تجربه کافی است. کویر برخلاف ظاهر آرام و صبور دارای طبیعتی خشن و پرخطر است. سفر به چنین مناطقی تمهیدات خاص خود را طلب می‌کند و بدون انجام مطالعات لازم قطعاً عواقب ناگواری را به همراه خواهد داشت.
سون‌هدین در سال ۱۹۰۰ ریگ‌جن را کشف کرد و بعدازآن هم آلفونز گابریل در سال ۱۹۳۰ از نزدیکی آن گذر کرد؛ اما هیچ‌کدام نتوانستند از این بخش از کویر عبور کنند و ناچار به سمت یزد برگشتند؛ اما عبور از آن همچنان برای کویرنوردان به‌صورت یک رؤیا باقی ماند تا اینکه بالاخره در سال ۱۹۹۷ طلسم ریگ‌جن توسط علی پارسا، کویرشناس مقیم آمریکا شکسته شد. او به همراه آقای میران زاده، رئیس وقت پارک ملی کویر، با هواپیما برافراز ریگ جن رفتند تا ثابت کنند که هیچ‌چیز شگفت‌انگیزی در ریگ جن وجود ندارد. علی پارسا، اما یک سال بعد، با ماشین وارد «ریگ جن» شد و بعدازآن بسیاری از کویرنوردان از «ریگ جن» گذشتند. البته با تجهیزات کامل که نه گرفتار روح شدند و نه جن‌زده!
برای سفر به ریگ جن حداقل باید به‌اندازه دو هفته آب، بنزین، غذا و وسایل فنی ماشین را به همراه داشته باشید. در ضمن بلد محلی را فراموش نکنید، محلی‌ها معمولاً آدم‌های کارکشته‌ای هستند و علاوه بر تعیین مسیر، حتی در شرایط سخت، خیلی خوب می‌توانند راهنمایی‌تان کنند.
اگر از مسیر جندق به‌طرف ریگ جن می‌روید پس از طی مسیری پرپیچ‌وخم، وارد یک رودخانه خشک و عریض می‌شوید، بعد از عبور از رودخانه تا چشم کار می‌کند کوه‌ها و تپه‌های ماسه‌ای است. بخشی از منطقه نسبتاً مسطح‌تر است و تپه‌ها کوچک‌تر، بنابراین عبور از آن نسبتاً آسان به نظر می‌رسد ولی با کمی پیشروی با کم شدن ارتفاع به اراضی باتلاقی می‌رسید که اینجا تقریباً جنوب منطقه است.
افسانه‌های محلی می‌گویند در «ریگ جن» اجنه‌ها حضور دارند و حتی با یکدیگر صحبت می‌کنند و باعث اتفاقاتی برای گردشگرانی می‌شوند.
اصرار برای عبور از این اراضی باتلاقی بی‌فایده است بنابراین بهتر است از سمت شمال غربی به حرکتتان ادامه دهید. آخرین کوه‌هایی که ۲۳۰۰ متر ارتفاع دارند به بخش شمالی ریگ جن می‌رسید ازاینجا کوه دماوند را هم می‌توانید ببینید. با ادامه این مسیر به پارک ملی کویر می‌رسید، البته بعد از گذر از رودخانه خشک نخجیر و پارک ملی کویر، نقطه پایانی است که شمارا به پاسگاه ملک‌آباد ورامین و تهران می‌رساند و تا اینجا بیش از هزار کیلومتر مسیر را در کویر درنوردیده‌اید.
(کد خبر: ۲۱۶۵۳۵ - ۰۴ اسفند ۱۳۹۷ - ۱۸:۱۷9
اینفوگرافی/ کدام دشت‌های اصفهان ممنوعه هستند؟
براساس مطالعات انجام شده روزانه زمين اصفهان حدود يك ميلي‌متر فرونشست دارد و سالانه شاهد افت 40 سانتي متري زمين در این شهر هستيم كه بيشترين و حادترين منطقه در دشت مهيار و برخوار است. به گزارش ایسنا، همانند کشور عامل اصلي پدیده فرونشست زمين در اصفهان به خصوص طی چند سال اخیر افت سطح آب‌های زیرزمینی است. بنابر آخرین آمار اعلام شده از سوی شرکت آب منطقه ای، اصفهان در سال 96-97 به میزان 727 میلیون مترمکعب کسری مخزن در آبخوان ها داشته است، در حالیکه کسری آبخوان آن در متوسط بلندمدت 408 میلیون مترمکعب بود.
براساس این گزارش از 35 دشت موجود در استان اصفهان مطابق آخرین آمار در سال جاری، 27 دشت، ممنوعه اعلام شدند که از بین آنها 10 دشت، ممنوعه بحرانی هستند. از جمله دشت‌های ممنوعه استان اصفهان کوهپایه-سگزی، اسفنداران، قمشه، مهرگرد، سمیرم، کٌمه، قبر کیخا، لنجانات، میمه، موته، گلپایگان، علویجه-دهق، دق سرخ، کرون، چادگان، بویین –میاندشت، دامنه- داران، چهل خانه و طرق –ابیازن است.
همچنین دشت‌های کاشان، گلپایگان، نجف آباد، مهیار شمالی، مهیار جنوبی - دشت آسمان، اردستان، اصفهان-برخوار، باد-خالدآباد، مورچه خورت و دامنه- داران جزو دشت‌های ممنوعه بحرانی استان اصفهان هستند.
هشت دشت غیرممنوعه استان شامل بیاضه، چوپانان، گاوخونی، خورفرخی، انارک، بختیاری، جندق و نایین است.
(اصفهان زیبا - 30 بهمن 1397, 12:29 / کد خبر:70300)