در سال 1393 همدلی، همانند سالهای گذشته، در یکشنبه سوم فروردین ماه ساعت 4 تا 6 بعداز ظهر در درنجیل با حفظ شئونات ایام فاطمیه با حضور گرم هزاران انارکی و وابستگان برگزار و باعث خرسندی و رضایت خاطر شرکت کنندگان شد.
حضور گرم دوستان را نیز در سال آتی خواهانیم.
دوشنبه 3 فروردین ماه 1394 از ساعت 16 تا 18 همچون سال های پیشین تعداد زیادی از مردم انارک در درنجیل گرد آمدند تا ضمن تجدید دیدار، در غم وشادی یکدیگر شریک شوند.
در این چند روز باران خوبی باریده و دیشب نیز بارندگی در ساعت 2 و 30 دقیقه به رگبار تبدیل شد. از صبح باد می وزید و آسمان نیمه ابری بود که حدود ساعت 14 وزش باد شدیدتر شد اما از حدود ساعت 16 و 30 دقیقه هوا آفتابی و بهاری شد. در هیچیک از سدها آبی نبود ولی در سد منابع طبیعی نمی از آب مشاهده می شد. در سنگابهای پایین سد هم آبی جمع نشده بود.حضور بسیج کمرنگ و همراه با زیارت عاشورا بود و از شورای شهر انارک کسی را ندیدم. در سطح شهر هیچ دعوتی برای حضور مردم نبود و گردآمدگان که حدود هزار نفر شدند به صورت خودجوش آمده بودند. برخی از وجود این همدلی در امروز بی خبر یا در تردید، بعضی نیز به تصور باد شدید و ملغی شدن همدلی یا گروهی دیگر با پوشیدن لباس عافیت در خانه ها ماندند.
از قبل شایعاتی درباره وجود ناهنجاری در این مراسم همدلی مردم انارک پخش شده بود. تعداد خانم ها از آقایان بیشتر بود و نوای هیچ موسیقی به مناسبت ایام شهادت حضرت زهرا همانطور که انتظار می رفت شنیده نشد.
پدیرایی همچون سالهای گذشته با چای آویشن و شیرینی یزدی حاج بادام در لیوان های مقوایی دوستدار طبیعت بود و تعدادی که ریخته شده بود جمع آوری شد. محیط سرشار از محبت و دوستی بود. امسال مراسم بسیار آرام انجام شد.
پس از پایان مراسم هوا رو به سردی و وزش ملایم باد شروع شد.
سه شنبه سوم فروردین ماه 1395 ساعت 16 تا 18 ششمین جشن همدلی و عاطفه در درنجیل انارک برگزار شد.
از دیروز بارندگی های گاه و بیگاه در انارک را داشتیم. امروز نیز صبح بارندگی را داشتیم که تا ساعتی هوا آفتابی و دوباره نیمه ابری و ابری شد به گونه ای که بعدازظهر بارش رحمت الهی و وزش باد سرد شدید و تگرگ را داشیم که تا 14 و 55 دقیقه ادامه داشت.
قبل از ساعت 14 و 45 دقیقه بساط چای آویشن آماده و به سختی آتش آن روشن شد که در هنگام بوران نیز شرکت کنندگان در این جشن در حال آمدن بودند.
ساعت 16 بود که چای آویشن آماده و همراه با شیرینی حاج بادام و لیوان های یکبار مصرف کاغذی به مشتاقان ارائه شد. در این هنگام آسمان نیمه ابری و هوا فرحبخش و برخلاف تصور، زمین فاقد گل و آماده برای دید و بازدید همشهریان بود.
در این هنگام هجوم جمعیت مشاهده و صف طولانی ماشین های پارک شده تا صدها متر در دو طرف تفریجگاه تا مسافتی طولانی دیده می شد. امسال این جشن همراه با پایکوبی و موسیقی محلی سرنا و دایره همراه بود.
بازار دید و بازدید گرم و زن و مرد، پیر و جوان که موفق نشده بودند در روزهای آغازین سال نو به هم شادباش گویند و یا سالها از هم بی خبر بودند، توانستند دیدارها را تازه نمایند.
از همان ابتدا دختر خانمی دبستانی شروع به جمع آوری لیوانهای کاغذی ریخته شده توسط برخی از نوشندگان آویشن کرد که تا پایان جشن که هوا مطبوع بود ادامه داشت. تعداد حاضرین در پایان جشن بیش از هزار نفر بود که بتدریج از ساعت شش ربع کم برای جلوگیری از ترافیک جاده ای درنجیل را ترک نمودند.
دو کلام حرف حساب هم علاوه بر گفتگوهای موثر دیگر نقل جشن بود که در بین جمعیت بیش از دبگر حرفها طنین داشت:
1- اشاره به کوه درنجیل و انفجارها با دینامیت و کارکرد ماشین های کارخانه آسفالت سازی که این تفریحگاه با منظره طبیعی فوق العاده زیبا را کاملاً زشت و اثراتش در جلوه طبیعی منظقه تا قرنها باقی و از دهها کیلومتر دورتر قابل مشاهده است. به جز اینکه منظره زشتی را ایجاد کرده، اثرات گرد و خاک، لرزش و مواد شیمیایی آزاد شده از انفجار بر سه سد آب آشامیدنی و آب مردم انارک که فاصله ناچیزی با آن دارند هنوز نامشخص است.
2- اشاره به زمینی صاف و هموار مناسب برای پارکینگ ماشین های سواری که شیاربندی گردیده و در آنها چند درخت سبز مشاهده می شود که رشدی هم ندارند.
هر دو پروژه در تضاد با یکدیگر و بدون کارشناسی و توجه به خواست مردم،می باشند. از یکطرف منظره طبیعی تفریحگاه را که می تواند در جذب توریسم موثر باشد را اجباراً نابود می کنند در حالی که می شد کوهی دیگر از کوههای زیادی را که مناسب می باشند و در معرض دید نمی باشند در اختیار کارخانه آسفالت قرار داد تا بدینگونه بی محابا به طبیعت دهن کجی نکند و از طرف دبگر دشت هموار مناسب پارکینگ را بالاجبار می خواهند درختکاری نمایند در حالی که با تهیه زیرساختها از جمله آب و خاک مناسب و خیابان بندی مناسب با پارکینگ و عبور یکطرفه می توانستند برای آسایش مردم بکار برند.
از گفتگوهای دیگر نیز وضع کاروانسرای موقوفی میراث فرهنگی در اجاره شهرداری انارک می باشد که قرار بود فرهنگسرای انارک هم باشد که در طول سال بازدیدش از مردم انارک گرفته شده و برای خالی نبودن عریضه، سه ساعت برای بازدید آن هم با اجازه و نظر مدیر تام الاختیارش داده می شود.
واقعاً این سه مبحث برای انارک خجالت آور و دهن کجی و لجاجت با خواست عمومی می باشد که از سوی دولتیان توجهی به آن نمی شود.
پنجشنبه سوم فروردین ماه 1396 هوا ابری و دلپذیر بود و امید به بارش باران می رفت. از ساعت 14 که اندک اندک جمع دوستداران این گردهم آیی بزرگ تشکیل می شد بنظر می رسید امسال با سالهای پیش تفاوتهایی هم دارد.
جایی که افراد با سماورو کتری و شیرینی از سالها پیش با آویشن از دوستان و همشهریانی که از راههای دور و نزدیک خود را می رساندند که در این مراسم شرکت نمایند با چادری که می گفت مجوز فروش در این تفریحگاه قدیمی انارکیها یعنی دره انجیر یا به قول بومی ها "درنجیل" را دارد اشغال شده بود و آنها به گوشه ای دورتر و بی نشان در این بازار مکاره رانده شده بودند.
هر آن به دوستداران بی قرار که خواهان دیدار آنانی بودند که سالها چشم انتظارشان بودند و شاید در خواب هم نمی دیدند که آنها را ببینند افزوده می شد.
ساعت 16 شلوغی عبور و مرور سواری ها در میدانگاه اصلی که قسمتی از آن به مانند گذشته صاف شده بود اما هنوز قسمتی دیگر به بهانه درختکاری بی استفاده مانده به اوج رسید.
در گوشه ای و چادری سیرابی شتر و دمنوش فروخته می شد و بدنبالش سوغات انارک و کارهای دستی و آش انغوزه و برو تا ذرت مکزیکی. و در گوشه ای دورافتاده نذری آش می دادند که بسیار قابل تقدیر و سپاسگزاری است تا دوستان قدیمی که پذیرایی با چای آویشن در لیوانهای کاغذی و شیرینی حاج بادام می دادند ولی در میان این بازار گم شده بودند و عده ای می خواستند پول به آنها بدهند که با خنده می گفتند اینجا همانند سالهای گذشته رایگان است و فقط خنده رضایت شما کافی است.
همگی از پیر و جوان، دختر و پسر، زن و مرد خوشحال بودند و خنده و شادی این فضای همدلی و همبستگی را که خداپسندانه بود پر کرده بود و بسیاری می گفتند ای کاش این ساعات خوش که بی هیچ هزینه ای مهیا شده بارها در این روزها تکرار می شد. چقدر ساده می توانیم شاد شویم.
قطراتی از باران الهی را داشتیم که باید گفت ببار ای بارون، ببار و حاکی از رضایت الهی از این گردهم آیی خودخواسته و بدون هیچ تبلیغی از پیش بود و از بانیان بی چشمداشت این مراسم و آنان که نذری خود را در این گردهم آیی آورده بودند کمال تشکر را داریم.
هنگام نظرخواهی نوشتاری، تنها یک نفر با پرخاشگری و برافروختگی به دختر خانم کوچکی که نزدش رفته بود گفته بود، غرضتان از این کارها چیست؟ که پاسخش داده شده بود، دیدار دوستان!
مگر شاد بودن هم قصد و غرض است. ای کاش این دید و بازدید نوروزی که خودجوش است به محلی برای تجارت و کیسه برای عده ای تبدیل نمی شد و همت عالیه و نذری بیش از پیش همه گیر می شد.
ساعت 18 بود که گروه گروه به خانه های خود بازگشتند و برخی راهی شهرهای دور خود تا شادی خود را در خانه های خود نیز تقسیم نمایند. امسال از سالهای پیش افزونتر بودند و چند گروه گردشگری نیز با شنیدن گوش به گوش این گردهم آیی حضور به هم رسانده بودند. خدا نگه دارشان باشد این هزاران نفر را هم.
در نظرخواهی از همشهریان گرامی موارد انتقادی زیر دیده می شود.
1- بیش از همه بازار مکاره ای که سادگی دید و بازدید را مشکل کرده بود تا در نظر عده ای هدف تشکیل این گردهم آیی را تغییر دهد.
2- نبود پارکینگ درخور این جمعیت انبوه
3- نبود دستشویی
4- سنگ اندازی در دادن سماور اوقافی به دست اندرکاران چای آویشن که حاصلش چای نیم گرم بود که دلیلش ازدحام همزمان یاران بود.
5- سطل زباله بجای کیسه زباله.
6- زشتی منظره کوه درنجیل که همچنان از آن بهره برداری سودجویانه می شود.
7- نبود مدیریت متمرکز برای هر چه با شکوه تر برگزار کردن این جمع دوستانه.
و موارد دیگر از جمله:
1- باور نکردن حضور این جمعیت انبوه قبل از آمدن.
2- نبود جعبه ای برای واریز وجه برای آنانی که می خواهند برای دل خود و رفاه همشهریان در سالهای آتی کمک نمایند تا کاستی ها کاهش یابد.
3- سپاسگزاری و تداوم با شکوهتر.
4- سپاس از جمع آوری زباله ها توسط چند تن از همشهریان طبیعت دوست.
و در پایان یکی از نظرات را می آوریم.
با سلام و درود بر بنیان گذاران کار نیک و شاد جمعی! برپاکردن رسمی بسیار مشکل است و توش و توان می خواهد و برپا نگه داشتن آن بسیار مشکلتر. می توان گفت شمایان تنها زنده گان این زمان این دیارید.
تلاشتان همیشگی باشد و نتیجه همواره پرنشاط و شاد جمعی پایدار خواهد بود. هر سال از سال پیش بهتر بوده اید و بهتر هم خواهید شد. می گی نه، پارسال و پیرارسال و امسالش را قیاس کن و سال دیگر را پیش بینی کن.
به امید روزهای بی سایه ...، والسلام.
در لینک جشن با شکوه نوروز در انارک گزارشی از ابتدای شروع این حرکت فرهنگی آمده است.