3 شرط جهانی برای کاهش ریزگردها
همواره درختکاری به عنوان یک روش مناسب برای کاهش ریزگردها و تثبیت شن و ماسه معرفی میشدند ولی به گفته پرفسور کردوانی پدر علم کویرشناسی ایران به دلیل احداث بیرویه چاههای متعدد سطح آبهای زیر زمینی در برخی مناطق 600 متر کاهش یافته و دیگر این روش امروزه روش مناسبی نخواهد بود و به جای آن باید به سمت روشهایی چون ریگ پاشی حرکت کنیم...
پروفسور پرویز کردوانی، پدر علم کویرشناسی ایران در گفتوگو با خبرنگار ایسنا با تاکید بر اینکه در گذشته ایران با ریزگردها آشنا نبود، گفت: در ایران بیشتر با توفانهای شن و ماسه آشنایی داشتیم و ریزگردهایی که در اهواز وجود داشت منشا خارجی داشت ولی حالا به اندازهای با پدیده ریزگرد مواجه هستیم که به توفانهای شن و ماسه هم ریزگرد گفته میشود.
وی کانونهای خارجی ریزگرد را غرب عراق، شرق اردن، سوریه، عربستان و صحرای آفریقا(بخشی که متعلق به مصر است) دانست و ادامه داد: قطر ریزگردهای وارد شده از این کانونها به ایران کمتر از یک هزارم میلیمتر است و میتواند هزاران کیلومتر از سطح بلند شود.
کردوانی ریزگردها را از نظر خطر به دو دسته آلی و کانی تقسیم میشوند، اظهار کرد: منشا ریزگردهای ناشی از کانیها حاوی ماسه و «کوارتز» هستند و در صورتی که کوارتز آسیاب شود وارد ریه خواهد شد و آسیبهای جدی به انسان وارد میکند.
وی کاهش دید رانندگان و اختلال در پرواز هواپیماها را از دیگر خسارات وجود ریزگردها دانست و اضافه کرد: در صورتی که ریزگردها با افزایش رطوبت همراه شود موجب قطع آب و برق در شهرهایی چون خوزستان خواهد شد ضمن آنکه محصولات کشاورزی برای انجام فتوسنتز نیاز به نور خورشید دارند که این ریزگردها عاملی برای اختلال در این زمینه خواهد بود.
به گفته این محقق زیست محیطی ریزگردها موجب گم شدن زنبورهای عسل و کاهش میزان تولید عسل میشود.
نفوذ ریزگرد خارجی به 20 استان: پدر علم کویزشناسی ایران، ترکیه را یکی از کانونهای ریزگرد ایران نام برد و خاطرنشان کرد: با سدسازیهایی که از سوی ترکیه بر روی آبهای ورودی به رودهای دجله و فرات احداث کرده است از این رو ورودی آب به این دو رودخانه کاهش یافته است ضمن آنکه تالابها و باتلاقهای در مسیر این دو رود نیز خشک شدهاند.
وی جنگ و درگیریها را از دیگر عوامل خشک شدن تالابها در عراق و ترکیه دانست و گفت: معمولا ریزگردهایی که از خارج به ایران وارد میشوند به بیش از 20 استان کشور نفوذ کردهاند به گونهای که استانهای ایلام، کرمانشاه، آذربایجان شرقی و غربی، تهران و سمنان شاهد پدیده ریزگرد هستند.
این استاد نمونه دانشگاه تهران با تاکید بر اینکه حل مساله ریزگردها با منشا خارجی تنها از سوی ایران امکانپذیر نیست، افزود: در زمان دولت قبل مذاکراتی با کشورهای عراق و ترکیه انجام شد و ضمن آنکه گروهی از کارشناسان خارجی برای تثبیت ماسه به کشور دعوت شدند که پس از برگزاری یک دوره آموزشی، این گروه خارجی به کشور خود بازگشتند.
کردوانی در عین حال ادامه داد: اخیرا مقرر شده است که 200 هزار هکتار زمین در کربلا و از طریق حق آبه رودهای دجله و فرات عراق، آبیاری شود و از سوی دیگر ایران آزموشهای لازم برای جلوگیری از ریزگرد با روش پاشش مالچ نفتی و جنگلکاری را ببیند.
ریزگردهای داخلی: وی ریزگردهای داخلی را ناشی از زمینهای کشاورزی دانست که به دلیل کمبود آب رها شدهاند و گفت: زمین کشاورزی تا زمانی که کشت و کار در آن انجام میشود ریزگرد تولید نمیکند و در صورتی که خشک شود تا 6-5 سال ریزگرد ندارد؛ چرا که ریشه گیاهان مانده در زمینه «هوموس» (یک نوع مواد آلی کربندار تیرهرنگ خاک) تولید میکند و این ماده موجب چسبندگی خاک خواهد شد.
پدر علم جغرافیای ایران تاکید کرد: زمانی که هوموس از بین میرود ریزگردهایی ایجاد میکند که موجب بروز سرطان میشود؛ زیرا دو کود مهم «ازته» و «فسفاته» به زمینها داده میشود. کود ازت به سرعت جذب زمین خواهد شد ولی کود فسفات جذب نمیشوند و سرطانزا است.
این محقق کاهش پوشش گیاهی را از دیگر عوامل تولید ریزگرد در داخل کشور نام برد و یادآور شد: به دلیل گرم شدن زمین پوشش گیاهی در حال کاهش است از این رو چاههای زیر زمینی متعددی احداث شد. در زمانی که سطح آبهای زیرزمینی 10 تا 20 متر بود، گیاهان از این آبها استفاده میکردند ولی امروزه این میزان کاهش یافته است...
وی گفت: تثبیت شن و ماسه باید در دشتهایی صورت گیرد که به دلیل نبود پوشش گیاهی، گرد و خاک تولید میشود ولی در مناطقی مانند مسیر اردکان به طرف انارک و جندق که پوشش گیاهی ندارد ولی به دلیل ریگزار بودن زمین با شدیدترین بادها ریزگرد تولید میکند، نیازی به جنگلکاری ندارد چون طبیعت پوشش سنگی بیابانی در سطح زمین ایجاد کرده است.
کمبود آب و کاهش سطح آبهای زیرزمینی: پدر علم کویرشناسی ایران با بیان اینکه در گذشته جنگلکاری با استفاده از گیاهانی چون «طاغ» صورت میگرفت، ادامه داد: در آن زمان در دشتها آبهای زیر زمینی وجود داشت ضمن آنکه به مدت 2 سال با استفاده از تانکرهایی آبیاری میشدند تا ریشه درختان بلند و به آبهای زیر زمینی برسند و در این زمینه موفق بودیم.
این محقق وارد کردن مالچ از لیبی را از دیگر راهکارهای تثبیت شن و ماسه نام برد و گفت: در سال 1342 مالچ به کشور وارد و اولین منطقهای که اقدام به مالچ پاشی شد بوئین زهرا بوده است...
پیشنهادات برای کاهش ریزگرد: وی با اشاره به روشهای تثبیت شن و ماسه گفت: پیشنهاد من پاشش مالچ شنی- ماسهای است. به این ترتیب که در تانکرها مخلوطی از آب (50 درصد)، رس (35 درصد ) و ماسه (15 درصد) ترکیب و بتن شنی ماسهای تولید و در کانونهای شن و ماسه پاشیده شود.
کردوانی به بیان بهترین روش برای تثبیت ریزگرد پرداخت و یادآور شد: براساس اعلام سازمان ملل برای تثبیت ریزگرد باید ماده اولیه آن در محل وجود داشته باشد، ارزان باشد، فاقد آلودگیهای زیستمحیطی و یک بار برای همیشه باشد...
وی با بیان اینکه ریگ میتواند یک بار برای همیشه قادر به تثبیت سن و ماسه شود، اظهار کرد: ریگ دارای دانههای درشت به اندازه بادام است و در طبیعت به وفور یافت میشود و برای تولید آن نیاز به احداث کارخانه نداریم.
این محقق با اشاره به برخی از ادعاها در خصوص گران بودن روش ریگ پاشی جهت مهار شن و ماسه، تاکید کرد: حتی اگر این روش 4 برابر نسبت به سایر روشها گرانتر باشد اقتصادی است چون علاوه بر آنکه مسایل زیست محیطی را ندارد، یک بار برای همیشه است.
(سهشنبه / ۶ تیر ۱۳۹۶ / ۰۱:۳۰ - کد خبر: 96040502222)
مراسم راهپیمایی روز قدس انارک
امروز جمعه 2 مردادماه و آخرین جمعه ماه مبارک رمضان، مراسم راهپیمایی روز قدس در انارک نیز با حضور مردم و مسئولین شهر با شکوه تمام برگزار شد.
سرپرست فرمانداری شهرستان نایین از بخش انارک بازدید نمود.
فرمانداری شهرستان نایین (۳۹۶/۰۴/۰۱)
گسترش مهاجرت با افزایش بیابان
حدود 30 درصد از مساحت استان اصفهان را بیابانها تشکیل میدهند.
یک میلیون و 20 هزار هکتار از اراضی موجود استان را بیابان ها تشکیل می دهند. این زمین های خشک و بی آب و علف، حالا بحرانی به وجود آورده اند به نام بحران بیابان زایی. «زلزله خاموش»، نام دیگر این پدیده است. مشکلات زیست محیطی روز به روز افزایش می یابند و به گسترش بیابان ها دامن می زنند. این روند آرام و خاموش پیش می رود. بیابان ها هر روز فربه تر از روز قبلشان می شوند و همانند افعی، دهان باز می کنند و منابع طبیعی را می بلعند. از سوی دیگر باعث آسیب رساندن به اکوسیستم طبیعی می شوند.
این موضوعی است که حسینعلی نریمانی، رئیس اداره امور بیابان اداره کل منابع طبیعی استان در گفت و گو با «اصفهان زیبا» به آن اشاره می کند. آن طور که او می گوید: «حدود 30 درصد از مساحت استان اصفهان را بیابان ها تشکیل میدهند که در هشت شهرستان آران و بیدگل، اصفهان، اردستان، برخوار، کاشان، نطنز، نائین و خور و بیابانک پراکنده شده اند. از این مقدار، بالغ بر یک میلیون و 92 هزار هکتار جزء کانون های بحرانی فرسایش بادی هستند.» رئیس اداره امور بیابان اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان در ادامه سخنانش می گوید: «از آن رو به این مناطق، کانون های بحرانی گفته می شود که گرد و غبارها در این نواحی، خسارت های زیادی را به منابع زیستی وارد می کنند. علاوه بر این، باعث آسیب رساندن به جاده ها و مناطق مسکونی و اراضی کشاورزی و ... میشوند.»
این کانونهای بحرانی:سال 49 بود که گسترش بیابانها کم کم نگرانیهایی را در اصفهان به وجود آورد و اداره منابع طبیعی را به فکر مقابله با آن انداخت، چرا که با استناد به برآوردی که در سال 89 در این باره صورت گرفت، این کانون ها خسارتی معادل با 390 میلیارد ریال به منابع اقتصادی وارد می کنند. مهار بیابان زایی با روند مطلوبی صورت گرفت تا به آنجا که حالا و در وضعیتی که 47 سال از اولین اقدامات برای جلوگیری از این زمینهای خشک و بیآب، میگذرد، بیابان های شهرستانی های اردستان و نطنز و خور و بیابانک و کاشان به مرحله تثبیت پایداری رسیدهاند. این در حالی است که کارشناسان وضعیت کانون های موجود را در شهرستان اصفهان (دشت سگزی تا گاوخوی) همچنین محور انارک به نائین و منطقه نصرآباد در شهرستان آران و بیدگل بحرانی میدانند.
(سه شنبه ۳۰ خرداد ۱۳۹۶ شماره روزنامه: شماره 2956)