26
پنج شنبه, دسامبر
پنجشنبه, ۰۶ دی ۱۴۰۳

"بیابان‌زایی" مهمترین چالش پیش روی بشر در قرن حاضر

بیابان‌زایی، تخریب زمین‌ها در مناطق خشک و نیمه‌خشک است که فروپاشی سرزمین را در پی دارد. این کار عمدتا به واسطه فعالیت‌های انسانی و تغییرات آب‌وهوایی ایجاد می‌شود.

به گزارش خبرنگار ایمنا، ۱۷ ژوئن به عنوان روز جهانی مبارزه با بیابان‌زایی در سراسر جهان نامگذاری شده است و دغدغه مندان این حوزه این روز را در کشورهای مختلف گرامی می‌دارند. بیابان‌زایی ناشی از خشکسالی‌ها و قحطی‌های شدید در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل ۱۹۷۰، به عنوان یکی از معضلات کشورهای توسعه نیافته در سطح بین‌المللی مطرح شد. ۱۷ ژوئن ۱۹۹۴ پس از تدوین نهایی کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی، از سوی سازمان ملل روز جهانی مبارزه با بیابان‌زایی نام گرفت.

بیابان‌زایی یا تخریب سرزمین در مناطق خشک، نیمه خشک و خشک نیمه مرطوب از جمله مشکلات پیش روی بشر در قرن حاضر محسوب می‌شود. کمبود بارندگی و پراکنش نامنظم زمانی و مکانی آن، بهره برداری بی رویه از آب‌های زیرزمینی، خشکسالی‌های پی در پی، بهره برداری غیر اصولی از معادن موجود در این مناطق و… منجر به فرسایش و تشدید بیابان‌زایی می‌شود.

افزایش یک میلیون هکتاری وسعت بیابان‌های کشور

پرویز گرشاسبی، معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور اظهار می‌کند: تغییر اقلیم و دخالت‌های انسانی حدود یک میلیون هکتار به وسعت بیابان‌های کشور افزوده است. بر اساس دستورالعمل‌های کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی دو مقوله بیابانی شدن و تخریب سرزمین مفاهیمی جدا از یکدیگر هستند. بر اساس آخرین اطلاعاتی که ما به این کنوانسیون ارائه داده‌ایم حدود ۱۰۰ میلیون هکتار از اراضی کشور ما در معرض تخریب سرزمین است که در این بین ۷۵ میلیون هکتار در معرض فرسایش آبی و ۲۵ میلیون هکتار در معرض فرسایش بادی قرار دارد.

وی با اشاره به موضوع تخریب سرزمین و بیابانی شدن، می‌افزاید: در کشور ما ۳۲ میلیون هکتار بیابان داریم که هم منشأ زمین‌شناسی دارند و هم منشأ اقلیمی، متأسفانه طی دهه اخیر به دلیل اعمال سیاست‌های اشتباه در زمینه مدیریت منابع آب و کشاورزی و در مجموع به دلیل تغییر اقلیم و دخالت‌های انسانی حدود یک میلیون هکتار کانون گرد و غبار فعال به آمار بیابان‌های کشور افزود شده است. با وجود این برخی کانون‌های خطرناک گرد و غبار در کشور مانند دریاچه ارومیه، دشت خوزستان و کانون‌های مرکزی تا حدود زیادی کنترل شده‌اند، از سوی دیگر می‌توان گفت که طی ۵۰ سال اخیر حدود ۸ میلیون هکتار از کانون‌های فعال بیابانی و طوفان‌های شن مهار شده‌اند.

"بیابان زایی" مهمترین چالش پیش روی بشر در قرن حاضر

تأثیر خشکسالی بر بیابان‌زایی

معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با اشاره به این که ما نیاز نداریم که در تمامی عرصه‌های بیابانی کشور اقدامات بیابان‌زدایی انجام دهیم، می‌گوید: برای مثال می‌توان از طرح‌های مرتع‌داری و طرح‌های مدیریت مناطق بیابانی استفاده کرد. موضوع روشن این است که در سال‌هایی که مانند امسال با خشکسالی مواجه هستیم، وسعت بیابان‌های کشور به دلیل نبود رویش کافی پوشش گیاهی افزایش می‌یابد البته تبدیل بخشی از اراضی به بیابان در دوران خشکسالی پدیده ثابتی نیست و این اراضی مجددا در دوران ترسالی از حالت بیابانی خارج خواهند شد.

وی با اشاره به تأثیر مستقیم خشکسالی روی موضوع بیابان‌زایی توضیح می‌دهد: چنانچه تغییری در سیاست‌های فعلی رخ ندهد و ما همچنان با گسترش سدسازی‌ها، افزایش سطح زیر کشت و نداشتن مدیریت آب در کشور مواجه باشیم، در آینده‌ای نزدیک نه تنها به سمت بیابانی شدن حرکت خواهیم کرد بلکه دشت‌های بزرگ و تولیدی کشور نیز از چرخه خارج خواهند شد.

معاون آبخیزداری، امور مراتع و بیابان سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور با بیان این که اعتبارات دولتی هیچ‌وقت پاسخگوی اقدامات وسیع بیابان‌زدایی نبوده است، تصریح می‌کند: یکی از مشکلات ما در این حوزه این است که می‌خواهیم تمام اقدامات بیابان‌زدایی را با منابع دولتی انجام دهیم این در حالی است که ما باید نگرش خود را عوض کنیم. هرچند که بیابان به‌ظاهر خشن و سخت است اما پتانسیل‌های خاص خود را دارد. انرژی خورشیدی، انرژی بادی، اکوتوریسم و… ازجمله این پتانسیل‌ها است و باید به سمت مدیریت بیابان‌های کشور با استفاده از سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و مشارکت مردم حرکت کنیم. از این رو با توجه به محدودیت اعتبارات و پتانسیل‌های بیابان ما باید به سمت استفاده از روش‌های نوین برای مدیریت بیابان‌ها و بیابان‌زدایی حرکت کنیم.

تبعات خشکی زاینده‌رود و پیشروی بیابان در اصفهان

حسینعلی نریمانی، رئیس اداره بیابان‌زدایی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان با گلایه از تخصیص اعتبارات اندک برای مقابله با بیابان‌زایی، اظهار می‌کند: بیابان‌زایی پهنه‌ای اتفاق می‌افتد و بیابان‌زدایی به صورت نقطه‌ای انجام می‌شود، در این شرایط بیابان‌زایی با شیب تندی در حال پیشروی است. امسال اثبات شد که تغییرات اقلیمی واقعی است و در کل دنیا اتفاق می‌افتد؛ مقایسه بارش‌ها در سال ۹۸ و بعد از سال ۹۹ با سال‌های ۹۶ و ۹۷ و ۱۴۰۰ به ما ثابت می‌کند، تغییرات اقلیمی واقعی است باید خود را با این شرایط تطبیق دهیم.

وی ادامه می‌دهد: اگر به صورت غیر اصولی کشاورزی می‌کنیم باید به سمت افزایش بهره‌وری حرکت کنیم، همچنین اگر در مناطق خشک از معادن سطحی بهره برداری می‌کنیم باید این کار را کنترل کنیم. در مجموع تغییرات اقلیمی به ما می‌گوید که یک بار دیگر فعالیت‌های خود را مرور کنیم و اقداماتی که موجب تشدید بیابان‌زایی می‌شود را، متوقف یا اصلاح کنیم.

بیابان‌زدایی اولویت مهم استان اصفهان شود

سرپرست معاونت فنی اداره کل منابع طبیعی استان اصفهان تصریح می‌کند: طی نیم قرن گذشته ۳۰۸ هزار هکتار از کانون‌های بحران استان را احیا کرده‌ایم، این کانون‌ها اکنون به جنگل دست کاشت تبدیل شده و در پناه آن صنعت رونق و مناطق مسکونی شکل گرفته و جاده‌ها و اراضی کشاورزی حفظ شده است.

رئیس اداره بیابان‌زدایی اداره کل منابع طبیعی و آبخیزداری استان اصفهان با تاکید بر این که با شرایط اقلیمی موجود باید بیابان‌زدایی اولویت مهم استان قرار گیرد، اضافه می‌کند: در بحث بیابان‌زدایی اعتبارات استانی بسیار کم است و اگر بخواهیم با همین شرایط اعتبارات پیش رویم، شاهد افزایش بیابان‌زایی در استان خواهیم بود. باید با شرایط اقلیمی موجود سازگار شویم، اما باید فشار خود را از طبیعت کمتر کنیم، به عنوان مثال معادن سطحی همچون خاک رس، شن و گچ و … باید از استان حذف شود همچنین در بحث آب، با جریان زاینده رود، بیش از ۱۰۰ هزار هکتار اراضی کشاورزی زیر کشت می‌رود و اگر حقابه کشاورزان داده شود، به طور قطع گرد و غبارها کمتر خواهد شد.

"بیابان زایی" مهمترین چالش پیش روی بشر در قرن حاضر

۳۰ درصد استان اصفهان اراضی بیابانی و شنزار است

منصور شیشه فروش، مدیرکل مدیریت بحران استانداری اصفهان، در خصوص بیابان‌زدایی به خبرنگار ایمنا، اظهار می‌کند: کشور ایران بالغ بر ۲.۴ درصد از مجموع کل بیابان‌های جهان را به خود اختصاص داده است که در ۲۲ استان از جمله اصفهان پراکنده است. استان اصفهان با وسعتی بالغ بر ۱۰.۷ میلیون هکتار یکی از استان‌های مرکزی کویر ایران است که دارای اقلیم خشک و نیمه خشک است، از این پهنه ۳.۲ میلیون هکتار که معادل ۳۰ درصد استان است را اراضی بیابانی و شنزار تشکیل داده که به طور عمده در بخش‌های شمالی و شرقی استان اصفهان پراکنده است طبق مطالعاتی انجام شده این اراضی مشتمل از ۱۶ کانون بحران فرسایش بادی، دو کانون در برخوار، سگزی، گاوخونی و دشت انارک شرایط خاص‌تری دارند.
(۲۷ خرداد ۱۴۰۰ - ۰۹:۱۲ - کد خبر 501052)

عرضه‌های مس در بورس کالا از سوی بخش خصوصی سرعت می‌گیرد

شرکت مدیریت توسعه معادن مبدا از شرکت‌های زیرمجموعه هلدینگ مبدا از تولیدکنندگان مس کاتد در شهرستان نائین است.

مسعود مطلبی، مدیرعامل شرکت مدیریت توسعه معادن مبدا عنوان کرد: این شرکت با تولید به میزان یک تن در روز فعال است. دو معدن در نائین و انارک برای تأمین خوراک و تضمین تولید مستمر، در اختیار این شرکت است.

مدیرعامل شرکت مدیریت توسعه معادن افزود: طبق برنامه‌های شرکت تا شش ماه آینده ظرفیت تولید به روزانه یک و نیم تن در روز کاتد با عیار ۹۹.۹۹ خواهد رسید.

وی در خصوص برنامه‌های توسعه‌ای شرکت به پیگیری برای دو مجوز اشاره کرد و گفت: یکی از این مجوزها در خصوص احداث واحد تولید کاتد مس به روش هیپ لیچینگ با ظرفیت ۳۰۰ تن در سال است و مجوز دیگر در خصوص واحد تولید کنسانتره مس است.

مطلبی تصریح کرد: طبق برنامه‌های شرکت تا یک ماه آینده اولین محصول شرکت را در بورس ارائه خواهیم کرد و تا پایان شهریور بحث صادرات را برای شرکت در نظر داریم
(ایمنا ـ کد خبر 500029 - ۱٤۰۰/۰۳/۲۲)

اعلام اسامی نامزدهای انتخابات ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر های نایین ،انارک و بافران شایان ذکر است شهرهای نایین ،انارک و بافران هر کدام ۵ عضو شورا دارند و رای دهندگان می توانند در روز اخذ رای فقط اسامی تعداد حداکثر ۵ نفر را در برگه رای بنویسند.
(فرمانداری شهرستان نایین)
 
 

تجربه سفر به عمق 230 متری زمین با گردشگری معدنی

ایران به عنوان یک کشور باستانی دارای معادن فعال و غیرفعال فراوانی است اما در زمینه گردشگری معدنی آنچنان که باید، کارهای مهمی صورت نگرفته، این در حالی است که اگر این معادن به سایت های گردشگری تبدیل شوند، می توانند تبدیل به منبع درآمدی شوند که حتی از فروش مواد معدنی استخراج شده هم بیشتر است.

در گردشگری معدنی چه چیزهایی می بینیم؟/ تجربه سفر به عمق 230 متری زمین با گردشگری معدنی

گروه تفریح و نشاط - سعیده اسدیان: چند سالی می شود که گردشگری معدن به سبک جدیدی از سفر در کنار گردشگری هایی همچون دریایی، کوهستانی، زیست محیطی و ... تبدیل شده و معادنی که به دلیل نامناسب بودن وضعیت بازار، کاهش عیار مواد معدنی، پایین بودن کیفیت مواد معدنی و عدم توجیه اقتصادی بهره برداری حداقل به مدت 5 سال غیرفعال بوده و به عبارتی متروک بوده اند،‌ به یک سایت گردشگری تبدیل می شوند تا منبعی برای کسب درآمد باشند.

در واقع معدنی که با پایان کار استخراج به پدیده ای متروک تبدیل شده و می تواند آسیب های زیست محیطی به همراه داشته باشد، با یک تغییر کاربری روحی دوباره پیدا می کند، هرچند که بسیاری از معادن فعال هم قابلیت تبدیل شدن به جاذبه گردشگری را دارند. 

درآمدزایی با گردشگری معدنی 

این اتفاق در برخی از کشورهای دنیا هم افتاده و به شکل پدیده ای با عنوان گردشگری معدنی در حال گسترش است، برای مثال معدن زیرزمینی نمک ویلیچیکا در لهستان که در حال حاضر فعال است با جاذبه هایی در بخش های متروک خود همچون ساختار زمین شناسی،‌ بقایای معدن کاری درتونل ها،‌ مجسمه های نمکی و ... سالانه حدود یک میلیون گردشگر را به سوی خود می کشاند.

ایران به عنوان یک کشور باستانی دارای معادن فعال و غیرفعال فراوانی است اما در زمینه گردشگری معدنی آنچنان که باید، کارهای مهمی صورت نگرفته، این در حالی است که اگر این معادن به سایت های گردشگری تبدیل شوند، می توانند تبدیل به منبع درآمدی شوند که حتی از فروش مواد معدنی استخراج شده هم بیشتر است.

نخستین پروانه بهره‌برداری گردشگری معدن در ایران

معدن سرب و سیلیس شاکین در استان قزوین،‌ معدن مس بایچه‌باغ و معدن سرب و روی انگوران در استان زنجان، معدن تراورتن سردارآباد در آذربایجان شرقی، معدن متروک طلای پس‌قلعه در دربند تهران، معدن فیروزه نیشابور در استان خراسان رضوی، معدن متروک زیرزمینی مس باهو و معدن چاه‌خربزه در مجاورت نخلک در منطقه انارک استان اصفهان و... از جمله مناطق مستعد گردشگری معدن در ایران به شمار می روند.

البته چند ماهی می شود که نخستین پروانه بهره‌برداری گردشگری معدنی انگوران به مدت سه سال از سوی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و صنایع دستی استان زنجان صادر شده است،‌ معدنی با قدمت 100 ساله که یکی از منحصر به فرد ترین معادنی است که  میانگین عیار آن به 35 تا 40 درصد هم می رسد.

در گردشگری معدنی چه چیزهایی می بینیم؟

مشاهده معادن روباز و زیرزمینی انگوران، روش‌های اکتشاف و استخراج آن‌ها، تونل زیرزمینی، ماشین‌آلات معدنی مورد استفاده برای استخراج معادن، مشاهده انواع کانی‌ها و سنگ‌ها به ‌ویژه سنگ‌های قیمتی ازجمله جاذبه‌های گردشگری مجتمع معدنی فعال سرب و روی انگوران است که گردشگران در سفر به این منطقه می توانند از آن ها بازدید کنند.

در محوطه معدن اقامتگاهی به بزرگی یک هتل 4 ستاره و یک باشگاه ورزشی احداث شده تا شرایط برای گردشگران مطلوب باشد،‌ البته نزدیکی این معدن به مجموعه تاریخی و فرهنگی تخت سلیمان نیز به جذابیت آن اضافه کرده است.

تجربه سفر به عمق 230 متری زمین با گردشگری معدنی

معدن و کارخانه سرب و روی انگوران بزرگ ترین تولید کننده سرب و روی ایران و بزرگترین معدن سرب و روی خاورمیانه است که ذخایر معدنی آن در بخش روباز 8 میلیون تن و در بخش زیرزمینی 4 میلیون تن روی با عیار بالاست.

معادن فعال به دلیل بزرگی و استفاده از ماشین آلات غول آسا و همچنین وجود پدیده های زمین شناسی از جذابیت های بالایی برخوردار هستند، برای مثال معدن زیرزمینی نخلک در اصفهان با قدمتی 2 هزار ساله آثار باستانی زیادی دارد که پیشینه برخی از آن ها به دوران ساسانی باز می گردد.

در کنار تمام این جذابیت ها، تنها در یک گردشگری معدنی است که می توانید به تجربه سفر به عمق 230 متری زمین را داشته باشید.
(فارس - ۱۴:۰۲ ۱۴۰۰-۳-۱۰)

مقالات دیگر...