آنغوزه یا آنقوزه گیاهی با ریشه‌های ضخیم و گوشتی که رنگ زردی دارد و درمان بیماریهای آسم، برونشیت و سرماخوردگی و آنفولانزای اطفال است. 
آنغوزه نام گیاهی با نام علمی Ferula assa-foetida L می باشد. آنغوزه از گیاهان دارویی مهم خانواده چتریان است و در نواحی استپی و بیابانی ایران مانند خراسان ، بلوچستان و مناطق مختلف رویش دارد. 
این گیاه دارویی در استان‌های جنوب ایران مانند هرمزگان، کرمان، دشت مرغاب، آباده، نائین رشد می کند و همچنین در زمین های بایر و خشک و آهکی مناطق گرم آسیا دیده شده است.
بومی استپ‌های ایران و افغانستان در آنغوزه شیره گیاهی موجود است، که از تیغ زدن ریشه یا پایین ساقه و یا قطع ساقه گیاهان مولد آنغوزه از ناحیه یقه گیاه بیرون می آید و در طول تابستان حاصل می‌شود که به دو صورت در بازار ارائه می کنند.
میوه آنغوزه حاوی دو تخم به رنگ قهوه‌ایی تیره و سیاه، بیضی کمی پهن و بسیار بدبو هستند که یک نوع آن خوشبو و نوعی دیگر بد بو که نوع بدبوی آن در ایران پرورش می دهند و دارای استفاده درمانی است.
این گیاه به دلیل خواص ضد میکروبی، برای کاهش برونشیت مزمن و سرفه مفید و دارای خواص ضدبارداری می‌باشد که در طب سنتی به عنوان دارویی برای جلوگیری از بارداری استفاده شده است.
آنغوزه محافظ خوبی در برابر تری گلسیرید و کلسترول حاصل از خوردن غذاهای چرب است، ماده‌ای به نام کومارین در این گیاه، سبب رقیق شدن خون می‌شود.
این گیاه همچنین دارای کربوهیدرات، پروتئین و موادمعدنی مانند کلسیم و فسفر به دلیل خواص ضدفیبروزی و ضدالتهابی که دارد، برای مقابله با اثرات طولانی مدت استفاده الکل شامل، آسیب‌های کبدی و التهابی موثر است.
آنغوزه حاوی تعدادی ترپن و مواد محلول در چربی که هنوز به طور کامل شناسایی نشده اند، همچنین حاوی ۲۰ درصد اسانس، ۶۵ درصد رزین و حدود ۲۵ درصد صمغ است.
رزین آنغوزه به عنوان خلط آور، ضدنفخ، ضد اسپاسم روده ای و به صورت شیاف برای بهبود قولنج و همچنین سوسپانسیون آن برای فراری دادن سگ، گربه و دیگر حیوانات وحشی مورد توجه بوده است.
این گیاه با طعمی قوی‌تر از پیاز یا سیر به شکل گم رزین یا محلول همچنان در دسترس است و در داروخانه‌ها و فروشگاه های مواد غذایی سالم و محلی نیز به عنوان نگهدارنده یا ادویه به فروش می‌رسد.
گاهی به میزان کم در برخی از شکلات‌ها، نوشابه‌ها، چاشنی‌ها و سس‌ها به کار می‌رود و نیز برای درمان سرطان شکم، میخچه، پینه، ادرارآور، مسکن و محرک به کار گرفته می‌شود.
مشخصات ظاهری این گیاه دارویی: گیاه چند ساله، ساقه به ارتفاع ۱۰۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر در قاعده به قطر حدود ۳۰ تا ۵۰ میلیمتر زرد شونده، شیاردار، بدون کرک است.
پانیکول کم و بیش انبوه بخش‌هایی از گل آذین و چتر مرکزی میوه‌دار با دمگل آذین کوتاه و با ۴ چتر نر دمگل آذین دار بلند چترهای میوه‌دار با ۲۰ تا ۵۰ شعاع، حدودا تا ۵ سانتی متری بدون کرک و چترک‌ها با حدود ۱۷ تا ۲۰ گل است و برگک‌ها کوچک زبانکی یا وجود ندارد.
میوه گیاه آنغوزه، دوفندقه ای، به رنگ قهوه‌ای تیره یا خرمایی، بیضوی نسبتا مسطح و دارای ۵ خط مشخص در هر پریکارپ با کناره تغییر شکل یافته به صورت بال است.
رنگ پوست ساقه گل دهنده زرد متمایل به خرمایی است که از سن ۷-۶ سالگی وارد مرحله گلدهی(بسته به شرایط اقلیمی منطقه) می‌شود و پس از تولید گل و بذر ذخیره ریشه گیاه تمام شده و کاملا از بین می رود.
ریشه گیاه قطور و گوشتی و تقریبا راست است و ریشه‌های فرعی ۷-۸ سانتی متر پائین تر از یقه گیاه منشعب می‌شوند و به شکل افقی یا مورب داخل خاک قرار می گیرند.
قطر ریشه برحسب سن گیاه متفاوت است و بافت ریشه حالت چوب پنبه ای که در برخورد با اجسام سخت به راحتی تغییر شکل می دهد.
منطقه یقه گیاه پوشیده از الیافی است که باقیمانده غلاف خشک شده برگ‌های سال‌های قبل است و این الیاف یک لایه محافظ برای جوانه‌های رویشی گیاه محسوب می‌شوند و بذر این گیاه به دلیل بالدار بودن به راحتی توسط باد پراکنده می‌شود.
خواص درمانی گیاه آنغوزه: از خواص گیاه آنغوزه، تسکین درد دندان است به این منظور مقداری از آن را با آبلیمو مخلوط کرده و با پنبه بر روی دندان‌تان قرار دهید.
همچنین برای درمان بیماریهایی شامل، درمان یبوست، حمله‌های هیستری، هضم غذا، خاصیت آنتی بیوتیکی، درمان عفونت‌های قارچی معده، درمان کزاز، یرقان، مسکن درد گوش و تقویت بینایی بسیار مناسب است.
انغوزه گیاهی با بوی بسیار تندی است و در کشور هند از آن به وفور مصرف می‌کنند و دارای خواص دارویی فراوانی شامل، یبوست، کرم کش و مقوی دستگاه گوارش، محرک نیروی جنسی، از بین برنده بوی بد دهان، افزایش قدرت هاضمه و کاهش رطوبت بلغمی است.
انغوزه دارای خاصیت مسکن و در کاهش فشارخون و معالجه بیماری های قلبی عروقی مفید است و برای درمان رماتیسم و نقرس و سیاتیک مودر استفاده قرار می‌گیرد.
عوارض ناشی از مصرف زیاد این گیاه دارویی: مصرف این گیاه برای بزرگسالان عوارضی ندارد ولی در کودکان سبب ایجاد مسمومیت می‌شود و در زمینه مصرف درمانی، برای آنغوزه تاکنون عوارضی مشاهده نشده است.
اما در بعضی افراد ممکن است مصرف زیاد آن موجب اسهال، نفخ، سوزش هنگام ادرار، سوزش معده، سردرد، گیجی و تشنج شود.
با توجه به این که آنغوزه دارای خاصیت قاعده‌آور است، مصرف زیاد آن می‌تواند موجب سقط جنین شود؛ بنابراین توصیه می‌شود در دوران بارداری و شیردهی مصرف نشود.
در بعضی از موارد باعث تحریک گلو، تورم لب‌ها، آروغ زدن، گاز معده و اسهال شود و علاوه بر این‌ها افرادی که دارای بیماریهای عصبی هستند.
مصرف این گیاه ممکن است اثرات تحریکی برای آن‌ها ایجاد کند، اگر مبتلا به صرع هستید، از این گیاه استفاه نکنید زیرا ممکن است مورد حملات صرع قرار بگیرید.
آنغوزه ممکن است باعث حساسیت‌های پوستی مثل قرمز، خارش و تحریک پوستی شود، در این حالت باید با پزشک خود مشورت کنید تا بدن‌تان واکنش‌های آلرژیک نشان ندهد.
مقدار مصرف بی‌رویه این گیاه موجب سرگیجه، سردرد و کاهش هوشیاری در هنگام کار خواهد شد و اگر مبتلا به بیماری فشارخون بالا یا پایین هستید از این گیاه استفاده نکنید.
در گزارشی آمده است، مصرف ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم آنغوزه در افرادی که مشکل عصبی دارند، باعث تشنج می‌شود.
روش‌های مصرف گیاه دارویی آنغوزه: آنغوزه را می‌توانید به صورت پودر، روغن و ادویه در غذاهای مختلف استفاده کنید و صمغ این گیاه را به صورت محلول در آب یا مخلوط با عسل، فلفل و روغن زیتون استفاده کنید.
اگر کمی صمغ را در روغن زیتون حرارت داده و حل کنید و آن را به صورت گرم بر محل نیش حشرات و جانوران بگذارید برای از بین بردن درد، زخم و ورم آن موثر است.
مصرف این گیاه دارویی با فلفل و سداب برای معالجه کزاز و در صورت مخلوط با سرکه یا عسل برای درمان بیماری اعصاب مفید است.
استفاده از این صمغ گیاهی به همراه سرکه برای بیرون کردن زالویی که در حلق گیر کرده مناسب و اگر با آب مخلوط کرده و استفاده شود، خشکی و خشونت حلق و صاف کردن صدا را از بین می‌برد.
غربی ها این صمغ را تصفیه و بوی آنرا از بین می برند اما این عمل مقداری از خواص آنرا زایل ساخته و اثر درمانی آنرا نقصان می دهد.
اگر مقداری از این گیاه دارویی را در آب محلول کنید، مایعی شیری رنگ به دست می‌آید که از داروهای ضد سم است و مقدار مناسب مصرف آن برای درمان بیماریهای روزانه ۰.۳ تا ۱ گرم در سه نوبت(جمعا ۰.۳ تا ۱ گرم در روز) است.
مقدار یک واحد انغوزه نیم‌کوب شده و ۵ واحد الکل۸۰ درجه را با یکدیگر در ظرف سربسته‌ای مخلوط کنید و برای مدت ۱۰ روز بگذارید خیس بخورد و کم‌کم آن را هم بزنید، سپس آن را با پارچه‌ای صاف کنید(مقدار مجاز مصرف آن ۱ تا ۱۰ گرم در روز است).
خواص گیاه آنغوزه برای بانوان: گیاه آنغوزه(آنقوزه) خاصیت‌هایی برای بانوان دارد که عبارتند از؛
- استفاده پس از زایمان برای مادر
- مخلوط کردن این گیاه برای درمان ترشحات اداری و عادت ماهیانه
- برای خارج کردن جنین مرده از شکم مادر شیاف گیاهی آن مصرف می‌شود
- خواص ضدبارداری
- شیر مادران شیرده را افزایش می‌دهد
اهمیت گیاه آنغوزه: رییس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان به خبرنگار ایرنا گفت: اهمیت این گیاه دارویی به دلیل شیره یا صـمغ اولئـورزینی اسـت کـه بـه دو صورت اشکی و توده‌ای در بازار عرضه می‌شـود.
عبدالحمید حاجبی بیان کرد: طبق تحقیقات انجام شده در این مرکز انواع گیاه آنغوزه شامل، اشکی یا دانه ای که اولین برداشت شیرابه بدون بقایای گیاهی است که این صمغ از ساقه گیاه و به مقدار کم در حالت طبیعی خارج می‌شود.
وی افزود: این نوع شیره مرغوبترین و نادرترین نوع شیره آنغوزه است و بدون خاک، خاشاک با ظاهری مسطح و بیضوی شکل دارد که نرمی خود را نیز مدتی حفظ می‌کند.
رییس مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی هرمزگان اظهار کرد: در مجاورت هوای سریع اکسیده و تیره می‌شود و اگر شکسته شود مقطع آن به رنگ سفید مایل به زرد خواهد شد و در این نوع شیره، تا ۱۵ درصد اسانس وجود دارد.
حاجبی با اشاره به نوع توده‌ای ادامه داد: این نوع شیره در اثر تیغ زدن محل غده گیاه (بعد از مراحل آماده سازی گیاه) از محل زخم خارج می‌شود و با کاردک‌های مخصوص جمع‌آوری شده و به رنگ‌های متفاوت زرد، قرمز، قهوه‌ای و خاکستری است.
وی عنوان کرد: سفتی آن زیادتر از نوع اشکی و ناخالص تر از آن هست، به طوریکه در آن قطعات ریشه و خرده های برگ یافت می‌شود و ارزش آن از نوع اشکی کمتر است.
این محقق در زمینه گیاهان و منابع طبیعی هرمزگان خاطرنشان کرد: با توجه به نوع گیاه آنغوزه برخی از آنها دارای شیره تلخ و برخی دیگر دارای شیره شیرین هستندکه به همین دلیل به آنها آنغوزه تلخ و شیرین هم می گویند، ولی تفاوت ظاهری گیاهان و شیره‌های مورد برداشت، هر دو نوع متعلق به گونه Ferula assa – foetida است.
حاجبی تصریح کرد: گیاه آنغوزه نوع شیرین در اطراف کرمان و یزد وخراسان رضوی، خراسان جنوبی، بیابانک، آباده و حومه تفت، سمیرم و طبس وجود دارد و آنغوزه تلخ در بلوچستان، لرستان و فارس،کهگیلویه و بویر احمد بیشتر یافت می‌شود.
آویشن: گیاه دارویی آویشن با نام علمی Zataria multiflora گیاه پایا، در پایه چوبی به ارتفاع ۴۰ تا ۸۰سانتی متر، پرساقه و معطر است که در درمان سرماخوردگی، اسهال شدید، تب، سرخک، چربی و قند خون، دل درد، نفخ، سردرد و دندان درد کاربرد دارد.
(۱۸ آذر ۱۳۹۸،‏ ۱۱:۱۸ - کد خبر: 83580559)

انارک نیوز - انارکیهای عزیز سلام، فصل انقوزه شد و لازم دانستیم تا از خواص این گیاه که بیشترین مصرف آن توی دنیا در انارک هست برای شما بگوییم:
1- از این گیاه برای درمان اختلالات عصبی کودکان استفاده می شود.
2- خاصیت مسکن دارد ودر درمان فشار خون موثر است.
3- نفخ بر است و به هضم غذا کمک می کند.
4- برای رفع دندان درد موثر است.
5- دارای آنتی بیوتیک بوده مانع رشد میکروب می شود.
6- عفونتهای قارچی را برطرف می کند.
7- برای درمان یبوست مفید است.
(برگرفته از سایت گیاهان دارویی ایران - 7 فروردین 1393)

بررسی سیاست‌های اقتصادی در دوران پهلوی اول / صنعتی‌سازی ناتمام
حکومت رضاشاه از چند راه درصدد تامین هزینه‌های مورد نیـاز برآمـد. ایـن راه‌ها عبارت بودند از: ۱- درآمدهای حاصل از امتیاز نفت ۲- انحصار منابع درآمدزا و مصادره اموال ۳- اعمال سیاست جدید گمرکی و مالیاتی ۴- اجرای سیاست صنعتی‌سازی ۵- فـروش خالصـه‌ها (زمین‌های دولتی) ۶- اجرای سیاست‌های جدید برای توسعه کشاورزی مخصوصا کشـاورزی تجاری. از میان منابع مذکور، درآمدهای حاصل از امتیاز نفت از جایگاه ویـژه‌ای در اجـرای پـروژه تمرکز سیاسی برخوردار بود. این جایگاه ناشی از سهمی بود که درآمد نفتی در تاسیس یکی از ابزارهای سه‌گانه ایجاد تمرکز سیاسی یعنی ارتش داشت. در زمان رضاشاه تقریبـا کـل درآمـد خرج ارتش و تجهیزات نظامی می‌شد. نفت اگر چه به‌طور متوسط تامین‌کننـده ۲۰درصد بودجه و تشکیل‌دهنده ۶۲درصد کل دریافت‌های ارزی دولـت بـود، ولی به‌دلیل آنکه اولا اداره آن از حوزه اختیار ایران خارج بود و ثانیا متاثر از نوسـانات بـازار جهانی بود، نمی‌توانست منبعی ثابت و قابل اطمینان بـرای تامین نیازهـای روزافـزون مـالی حکومت باشد. به همین دلیل کسب درآمد از منابع دیگر ضروری بود. بخشی از این درآمـد از طریق منابعی چون انحصار و مصادره به‌دست می‌آمد. براین اساس در طول دوران حاکمیت رضاشاه منـابع درآمـدزا بـه تـدریج و یکـی پـس از دیگری تحت انحصار حکومت درآمد. این روند از زمان قدرت‌گیـری رضـاخان بـا انضـمام دو اداره پردرآمد غله و نان و خالصجات به وزارت جنگ (در سال ۱۳۰۰ش) آغاز شد و تا پایان حکومت وی ادامه یافت. طی ایـن مـدت بیسـت و هفـت نـوع انحصـار دولتـی برقـرار شـد.
مهم‌ترین انحصارها عبارت بودند از: 
۱- انحصار دولتی قند و چای مصـوب ۹ خـرداد ۱۳۰۴
۲- انحصار دولتی تریاک مصوب ۲۶ تیر۱۳۰۷
۳- انحصار دولتی دخانیات مصوب ۲۹ اسـفند ۱۳۰۸
۴- واگذاری انحصار تجارت خارجی به دولت مصوب ۶ اسـفند ۱۳۰۹ و... عـلاوه بر انحصار مستقیم دولتی که- شکل غالب انحصار منابع اقتصادی بود- در برخی موارد دولت با دریافت حق‌السهم، امتیاز انحصاری برخی از منابع درآمـدزا را بـه افـراد حقیقـی و حقـوقی واگذار می‌کرد. برخـی از ایـن امتیازهـای انحصـاری واگذارشـده عبـارت بودنـد از: ۱- انحصـار استخراج و فروش خاک سرخ جزایر هرمز، قشم، لارک و هنگام به حاج‌معین‌التجار بوشـهری در ۲۸ حوت(اسفند) ۱۳۰۱، ۲- انحصار استخراج انتیمون انارک و نائین به شرکت مختلط شونمان و شرکای اصفهان در ۲۸ مهر ۱۳۱۱.
(دنیای اقتصاد وزنامه شماره ۴۷۱۹ - ۱۳۹۸/۰۷/۱۰ -  شماره خبر: ۳۵۷۸۰۲۰)

انارک نیوز - اینجانب دکتر منصور کلباسی متولد شهر انارک فرزند تقی (معلم بازنشسته و متوفی انارک)، تحصیلات دبستان را در انارک، راهنمایی را در یزد، دبیرستان و لیسانس را در تهران، فوق لیسانس، دکترا و فوق دکترای مهندسی را در انگلستان گذرانیده ام و استاد تمام رسمی، تدریس و سرپرستی پروژه ها در دوره های لیسانس تا دکترای دانشگاه صنعتی امیرکبیر تهران، دارای همسر و دو فرزند پسر می باشم.
اینجانب دارای بیش از یکصد مقاله علمی در کنفرانسها و ژورنالهای ایرانی و بین المللی، چاپ بیش از ده کتاب و اثر  تخصصی دانشگاهی، تدریس بیش از ده درس تخصصی دانشگاهی در مقاطع لیسانس تا دکترا، ثبت اختراع تعداد متنابهی نوآوری، مدیریت بیش از ده سال رشته مهندسی پتروشیمی دانشگاه، استاد نمونه، سرپرستی و فارغ التحصیل نمودن صدها دانشجوی صاحب اثر که اینک استاد دانشگاههای مختلف کشور هستند، مشاور تعداد متنابهی پروژه صنعتی پتروشیمیایی در کشور و ..........

انارک نیوز مراتب تشکر و بزرگداشت خود را از همکاری همشهری گرامی آقای دکتر کلباسی استاد برجسته دانشگاه امیرکبیر (پلی تکنیک) اعلام می دارد و امید است روزی بتوانیم از او که شاخص کوشش و تلاش انارکی ها در درنوردیدن عرصه های علم می باشد قدردانی نماییم و در جمع دوستانه خود در انارک به او بگوییم: "تبریک به شما ای همشهری گرامی که مایه افتخار ایرانید، انارک را پرآوازه کرده اید و انارکی مانده اید".