انارک نیوز - سیستم سازی اصولی دارد که باید آنها را در فرهنگ عمومی خودمان بوجود آوریم. اما سؤال مهم تر از اینکه چرا نمی توانیم سیستم درست کنیم، این است که چرا باید سیستم داشت؟ 
سیستم رانندگی، سیستم تصمیم گیری، سیستم ساختمان سازی، سیستم خط کشی خیابانها، سیستم مالیاتی، سیستم قیمت گذاری، سیستم شستشوی اتومبیل، سیستم راه رفتن در پیاده رو، سیستم تغذیه، سیستم گرفتن مدرک دکتری، سیستم مدیریت تلویزیون، سیستم دستیابی به یک تخصص، سیستم مدیریت یک رستوران، سیستم ارزیابی دوست و دشمن، سیستم داشتن روان سالم، سیستم حکمرانی. 
اگر هدف یک بنگاه، نهاد، شخص، مؤسسه، جامعه و حکومت، حفظ وضع موجود باشد، نیازی به سیستم نیست. سیستم صرفاً برای حرکت، رشد، پیشرفت و توسعه است. سیستم یعنی رویه، قاعده، قانون، آیین نامه و منطق.
قضاوت های فردی، غرایز، دخالت های فردی، عمل خارج از رویه و آیین نامه ها یعنی ضد سیستم. هر چیزی که بخواهد ساخته شود محتاج ورودی ها و خروجی های شفاف، روشن، تعریف شده و باثبات است.
 هر وقت لازم نبود رییس یک سازمان را برای حل و فصل موضوعی ببینیم می توانیم بگوییم در آن سازمان، سیستم وجود دارد.

شرکت بوئینگ تابحال ۸۷۰۰ بوئینگ ۷۳۷ فروخته است و هم اکنون ۴۲۰۰ فروند سفارش همین نوع هواپیمای مسافری را داراست. این ۴۲۰۰ فروند تا ۸ سال آینده تحویل داده خواهند شد. آیا می توان تصور کرد که بدون سیستم طراحی و اجرا و دریافت هزاران قطعه در زمان موعد، این تعداد هواپیما ساخته شود؟
قوه مقننه و دولت آلمان برای یک میلیون مهاجر عمدتاً مسلمان در سال ۲۰۱۵، دو میلیارد یورو بودجه تصویب کرده، برای هر کدام پروندۀ پزشکی تشکیل داده، جهت تغذیه، مسکن و حتی پول تو جیبی آنها (۶۰۰ یورو از اول ژانویه ۲۰۱۶) برنامه ریزی کرده و امیدوار است این مهاجرین که ۶۰ درصد آنها مردان زیر ۳۰ سال هستند را با آموزش زبان آلمانی طی دو سال آینده به تدریج وارد بازار کار کند.
آیا این اقدامات تابع افراد است یا مجموعه ای از قواعد و قوانین قابل اجرا؟ در جدول زیر، تاریخ توسعه نشان می دهد که نمونۀ ب، زمینۀ پیشرفت دارد.

جهان سومی ها عموماً دولت قوی و جامعۀ ضعیف دارند. وقتی دولت و حکومت همه کاره هستند، جامعه ضعیف می ماند. درحالیکه جامعۀ قوی آلمان به دولت این کشور می گوید من اجازه نمی دهم دولتم در بحران های خاورمیانه، فعالیت گسترده نظامی کند. جامعه تشکل و حق تشکل دارد. رسانه های مستقل می توانند در طیف مسایل آلمان، بنویسند و نظر دهند و افکار عمومی را شکل دهند. اشخاص صرفاً فکر دارند و فکر می کنند و سیستم ها را می سازند.یک سیستم اجتماعی متشکل از احزاب، رسانه ها، گروههای مدنی و صنفی دیده می شوند.
 گفته می شود خانم مرکل به شدت با افکار عمومی، مدیریت می کند و آراء مردم که توسط یک تشکیلات حرفه ای در دفتر او سنجیده می شود اثر گذاری مستقیم بر مملکت داری آلمانی دارد.

وقتی سیستم ساخته می شود، فکر اهمیت پیدا می کند و به صورت خودکار تخصص گرایی و شایسته سالاری رشد می کند. وفاداری به فکر، وفاداری به سیستم را به دنبال می آورد. قدرت اصلی کشورهای صنعتی در جامعه آنهاست: در صنعت، مؤسسات، دانشگاهها، بانکها، شرکتهای بیمه، بیمارستانها، نهادهای مدنی و بنگاهها که عموماً خصوصی هستند. قدرت دولتها ناشی از قدرت جوامع آنهاست. در این چارچوب، افراد فقط برای این مؤسسات و نهادها فکر و ابداع می کنند و سیستم ها را رشد می دهند.

سؤال: فرض می کنیم این بحث، صحیح و دقیق است. چگونه این سیستم درست می شود؟
جواب: در کشورهای در حال توسعه، مسئولیت سیستم سازی با دولت و حاکمیت است.
سؤال: چگونه می شود که یک حاکمیت و دولت سیستم می سازند؟
جواب: وقتی که ۴ مورد زیر برای مجموعۀ حاکمیت و دولت از اهمیت جدی برخوردار باشد:
۱-  آینده کشور به عنوان یک سیستم؛ 2-  کیفیت زندگی مردم از طریق ایجاد رقابت و شفافیت؛ 3-  سیستم سازی برای تولید ثروت از طریق بخش خصوصی، مزیت نسبی، رقابت منطقه ای و بین المللی؛ ۴-  منطبق کردن ریل سیاست خارجی بر ریل الزامات توسعه اقتصادی.
سؤال: این چهار اصل را از کجا آورده اید؟
جواب: تجربه بشری در ۶۰ سال گذشته.
سؤل: پس فرهنگ، تدین و سنت چه می شود؟
جواب: بدون امکانات، بدون درآمد و ثروت ملی، فرهنگ و تدین و سنت حفظ و متبلور نمی شوند.

ساختن یک تمدن جدید، امکانات می خواهد. چطور می شود کشوری ۹۰ درصد بودجه اش صرف هزینه های جاری شود و در عین حال بخواهد مزیت نسبی داشته و رقابت کند. بدون تولید ثروت، نه کار پایدار سیاسی می شود کرد و نه کار پایدار فرهنگی و نه می شود تمدن ساخت.
آیا می توانید پنج مسئول یا سیاستمدار کره جنوبی را نام ببرید؟
احتمالاً خیر. چون کره جنوبی یک سیستم است. چرا دولت جدید کانادا، دو مهاجر که تبعۀ کانادا شده اند را در کابینه عضو می کند. شهروند کانادایی که از فرقۀ سیک هندی است به وزارت اقتصاد منصوب نشده بلکه به وزارت دفاع که در حیطۀ امنیتی ترین نهادهای یک کشور است منصوب شده است. دلیل: کانادا یک سیستم است. شخص سیک هندی برای یک سیستم کار خواهد کرد و ویژگی های شخصی و سوابق او نقشی در تصمیم گیریهای او ندارد.
به همین دلیل است که یک ایرانی در یک کشور صنعتی، به بالاترین درجۀ سمت سیاسی یا اقتصادی یا بانکی می رسد چون محل تولد، رنگ مو، لهجه، و مرام او اهمیت ندارد بلکه تنها ملاک، دانش و تخصص و تواناییهای فکری اوست.

همان طور که مشاهده می شود آزادی فکر و آزادی برای خلاقیت، شایسته سالاری و تخصص گرایی به مراتب مهم تر و تعیین کننده تر از آزادی سیاسی است. تا زمانی که در طیف مسایل، سیستم نسازیم و با قاعده و قانون و آیین نامه و تخصص تصمیم نگیریم بر اساس خود تئوری سیستم ها، نباید در انتظار بهبود و اصلاح و پیشرفت و افزایش کیفیت ها باشیم.
 شرکت هواپیمایی امارات، ۶۰ هواپیمای ایرباس ۳۸۰ سفارش داده که قیمت آن حدود ۲۱ میلیارد دلار می شود و می خواهد دبی را به مهم ترین هاب جهان تبدیل کند. اگر امارات، سیستم درست نکند و از بهترین ها (شامل ایرانی ها) استفاده نکند، نمی تواند این هاب را ایجاد کند.

رقابت و شفافیت و تخصص، مهم ترین اصول سیستم سازی هستند. در کشور، ۳۰۰ میلیون حساب در نظام بانکی وجود دارد که ۳۸ میلیون آن حساب هایی است که دارای شماره شناسه و کد ملی تطبیق داده نشده، است. از این تعداد، ۳۰ میلیون حساب راکد و هشت میلیون حساب فعال است (مجله تجارت فردا، ۱۶ شهریور ۱۳۹۴، صفحۀ ۶۰). آیا در یک نظام بانکی که سیستمی و شفاف باشد، ممکن است هشت میلیون حساب فعال بدون شناسه وجود داشته باشد؟
 عموم اقتصاددانان کشور اعتقاد دارند که با ثبات بودن سیاست گذاری ها، و شفاف بودن فعالیت های اقتصادی مهم ترین عامل در عملکرد مثبت کل نظام اقتصادی خواهد بود.
فکر آزاد و فرصت خلاقیت در یک نظام قاعده مند و رقابتی، سیستم سازی را تقویت می کند. اما مهم تر از همۀ آنها، پی آمدهای سیستم سازی است.
در جامعه ای که با تئوری سیستم ها مدیریت می شود و همه جا مانند خلقت، سیستم وجود دارد، ۱) راستگویی به صورت خودکار رواج پیدا می کند و ۲) عموماً افراد مجبور می شوند با هم همکاری کنند و ویژگی های شخصی آنها به حاشیه می رود.
(دکتر محمود سریع القلم)

انگشت اشاره تو کوهی در پشت انار کوچک شهر ما 

انارک نیوز - انارک شهر حسرت های پر غرور من و توست. شهری که به آن می بالیم اما از آن می گریزیم. شهری که نه آب دارد، نه نان، فقط خاک دارد و بس. اما خاکش طلاست و من و تو باور نکردیم همشهری! کوچک بود کم بود کمبود داشت، گریختیم. چون استعداد داشتیم؛ ترسیدیم مبادا استعدادهای ما بارور نشود. رفتیم؛ کجایش را دیگر نمی گویم! آنجا که یک نارسینه ای پیدا نمی کنیم را تو برای من اسم ببر همشهری!
رفتیم و ماندیم و نامدار شدیم همه برگشتند من و تو برنگشتیم. بهترین جراح شدیم، بهترین مهندس، بهترین ادیب، بهترین تاجر بهترین شدیم اما برنگشتیم. همشهری ماندیم اما ماندگار نشدیم. جستجو کن انارکی و ببین این گوگل بیگانه چه نام ها که برای تو رو نمی کند! اما جستجو کن انارک چه می یابی؟
اگر تلاش های این دو سه سال گذشته نبود و برخی مطالبی را برای این شهر منتشر نمی کردند به سختی چند عکس بیابان و قلعه می یافتی و بس. البته اکنون هم آنچه می یابی نیمی از داشته های این شهر نیست. گله نمی کنم راستش دیگر همه ما همدیگر را می شناسیم همشهری. من و شما خلق و خوی شهری پیدا کرده ایم انارک شده دهکده ویلایی ما. آب و نانش هم خودمان از شهر می آوریم. می رویم از سینه کوه نظاره می کنیم حسرت می خوریم و باز هم نمی مانیم اما دل هم نمی کنیم این درد مشترک من و توست. نمی مانیم اما دل هم نمی کنیم همشهری!
اکنون بالا ده و پایین ده انارک من و تو شده شهرستان و ما همچنان مانده ایم خیابان مکارم سنگ فرش باشد بهتر است یا آسفالت. آقای من، بانوی من خط پایان را خیلی وقت هست گذر کرده ایم؛ انارکی نمانده با شوخی و بی شوخی آنجا را کرده ایم خانه سالمندان و ماتمکده ارواح. بازنشسته که هیچ بعد از دوران فسیل شدگی یادمان افتاده هوای انارک سالم است برویم آخر عمری آنجا ساکن شویم یا وصیت کرده ایم که خدای ناکرده رو به قبله شدیم مبادا غیر از انارک ما را در جای دیگری به خاک بسپارند. خط پایان دیر زمانی است برای انارک به پایان رسیده همشهری.
هنوز هم قصد داری به سینه کوه بروی نظاره گر حسرت باشی و ماندگار نشوی؟! درد انارک من و تو نبودن من و توست نه بی آبی نه بی نانی. من و تو باشیم آب و نان را دولت ندهد خدا خواهد داد به خدا. روی زرد انارک من و تو با بودن من و تو سرخ می شود. باور نمی کنی؟ باور کن آب و نان را خدا به جماعت می دهد و دولت به جمعیت. همشهری در اندیشه شق القمر نباش، شکافتن ماه کار من و تو نیست اما اندکی بودن، به موقع بودن و به موقع احساس مسئولیت کردن کار من و توست این را می توانیم به شرط آنکه بخواهیم.
قصه را طولانی تر نکنم شهر و رسانه فریاد می زنند آهای مردم انتخابات است و میزان رای ملت. میزان برای من و تو و انارک، بودن حداکثری در این رویداد است. بودن من و تو یعنی انارک جمعیت دارد، یعنی انارک رای دارد، یعنی انارک حق دارد یعنی آهای نماینده بدون جلب نظر من انارکی شانسی برای حضور در مجلس نخواهی داشت. آهای همشهری می دانم و می دانی این بودن نه گران است و نه مال افزا اما این بودن تو صدا دارد. تنها بوده ای فریاد هم زیاد زده ای اما کسی نشنیده این بار بیا کنار هم یکصدا فریاد بزنیم. فقط یک فریاد، نه گلایه نه اعتراض نه حرف اضافه فقط بیا کنار هم فریاد بزنیم که هستیم و این شهر تنها نیست این شهر پشتوانه دارد؛ پشتوانه هایی که اگر دستشان را در دست هم بدهند هیچ کاری نکنند و فقط فریاد بزنند تا آن دورترها تنشان خواهد لرزید. این صدا تن هر آنکه اراده کند نماینده این شهر باشد را خواهد لرزاند. پس اراده کن تا هم صدای شهر ما شنیده شود هم پشت آنکه فکر می کند انارک رای ندارد.
همشهری امروز انگشت اشاره تو کوهی در پشت انار کوچک شهر ماست بیا هفتم اسفند 94 سینه کوه را استوارتر و بی حسرت بالا برویم.

(سینا ایرانپور انارکی / جهارشنبه 4 اسفندماه 94 / 02.16)

دل بکن از این میز
انارک نیوز - میز در زندگی ما ایرانی‌ها نقش مهم و کلیدی را ایفا می‌کند. میز یک ابزار برای انجام برخی امور با سهولت بیشتر و پرهیز از ایستادن نیست بلکه در فرهنگ ما ایرانی‌ها میز جایگاه و وجهه اجتماعی افراد را مشخص می‌کند. هرچقدر میز بزرگ‌تر، گران‌تر و با طرح‌های مدرن‌تر به همان نسبت جایگاه اجتماعی فرد هم بالاتر. در ایران این میزها هستند که افراد را به ما معرفی می‌کنند نه دانش، تخصص، مهارت، خلق‌وخو و سایر ویژگی‌های آن‌ها. هرگز در ایران شما نمی‌توانید تشخیص دهید کسی که پشت یک میز قرار گرفته چه میزان شایستگی آن میز را داشته است، گاهی حتی برخی افراد با دست یافتن به یک میز آن را در شان خود نمی‌بینند و دستور تعویض آن را می‌دهند تا بتوانند پشت میز جدید زوایای بیشتری از شخصیت خود را پنهان کنند. میزها برای مدیران ایرانی در حکم خدایانی هستند که عیوب آن‌ها را می‌پوشاند البته گاهی عیوب مدیران در پشت میزها پنهان نمی‌شود و آن‌قدر آن عیوب بزرگ هستند که ناگزیرند اتاق، خودرو و محل سکونت خود را نیز تغییر دهند تا نقاط ضعف و عیب‌های فراوانشان پشت همه این اشیا پنهان بماند.
مدیران ایرانی ارتباط عاطفی خاصی با میزها برقرار می‌کنند؛ ناصر میرسپاسی استاد برجسته منابع انسانی کشور در کتاب خود به یک مطالعات بین‌المللی در این زمینه اشاره دارد. وی در این کتاب با اشاره به نتایج کار تحقیقاتی "گیرت هوفستده" در مقایسه بیش از چهل کشور در زمینه فرهنگ عمومی چهار شاخص فاصله قدرت، پرهیز از خطر، مردگرایی و فردگرایی را در ایرانی‌ها تحلیل می‌کند. بر این اساس در ایران فاصله قدرت نسبتاً زیاد است به این معنی که سلسله‌مراتب قدرت به‌راحتی پذیرفته می‌شود و این ویژگی در کنار سایر نتایج تحقیق به‌خوبی آشکار می‌کند ایرانی‌ها مردمانی ریاست‌طلب هستند و این تمایز بسیار زیاد بین رئیس و مرئوس موجب شده است مردم ایران تشنه قدرت و دستیابی به سمت‌های بالاتر و میزهای بزرگ‌تر باشند. در این کار مطالعاتی آمده است اجتناب از خطر در ایرانی‌ها نسبتاً بالاست ولی میزان آن از فاصله قدرت کمتر است. این یعنی مدیران برای حفظ جایگاه خود محتاط هستند و کمتر ریسک می‌کنند. همچنین مرد گرایی در مفهوم خشن بودن روابط اجتماعی، چندان قوی نیست به این معنی که جامعه نسبتاً عاطفی و احساسی است و در بیشتر تصمیم‌گیری‌ها نیز احساسات و روابط عاطفی  بر منطق غلبه دارند.  شاخص فردگرایی نیز در ایرانی‌ها نسبتاً بالاست به این معنی که اشخاص اولویت بالاتری برای منافع خود نسبت به منافع جامعه قائل هستند و این نیز یکی از عوامل اصلی اختلاس‌های گسترده و دریافت حقوق‌های غیرمنصفانه مدیران و تبعیض میان آن‌ها و کارمندان است. جالب است بدانید بر اساس نتایج همین تحقیق در کشورهای سوئیس، فنلاند، آلمان، اتریش و اسرائیل فاصله قدرت کم است؛ اکنون با این مقایسه ساده شاید درک بهتری از تفاوت رویکرد مدیریتی در ایران و کشورهای توسعه یافته به دست آورده باشید.
پدیده‌ای همچون مدیر- مالکی که در بخش خصوصی ایران جریان دارد و یکی از موانع بزرگ بر سر توسعه صنعتی ایران به شمار می‌رود بیانگر وابستگی شدید مدیران ایرانی به میزهایشان است. یعنی حتی یک مدیر ایرانی در بخش خصوصی و به‌ دوراز وابستگی به دولت و با وجود دستیابی به سود و ثروت فراوان همچنان حاضر نیست میز مدیریت را به یک مدیر جوان و یا برخوردار از دانش مدیریت تحویل دهد. در ایران عنوان‌های مدیر و رئیس اهمیتی بسیار بالاتر از عنوان سرمایه‌گذار و کارآفرین دارند. در تمام شرکت‌ها و برندهای برتر جهان به‌خوبی شاهد هستیم که با تقسیم‌بندی توانمندی‌های مدیران به مدیر ساخت و کارآفرین، مدیر بهره‌برداری، مدیر توسعه، مدیر نوآور و ... سازمان‌ها در هر برهه زمانی متناسب با نیاز آن دوره مدیری با توانمندی‌های متفاوت را استخدام می‌کنند. این موضوع تا اندازه‌ای اهمیت دارد که مایکروسافت که روزگاری با کارآفرینش بیل گیتس شرکتی کوچک به شمار می‌رفت؛ باگذشت زمان و پیشرفت در هر دوره، مدیریت خود را تغییر داد از چند سال پیش یک جوان 28 ساله هندی را برای پست مدیرعاملی مناسب تشخیص داد. اما در ایران بسیار به ‌ندرت پیش می‌آید که یک مالک حاضر به استخدام مدیر شود و به همین دلیل بنگاه‌داری در ایران در سطح بنگاه‌های کوچک و متوسط هرگز بسترساز شکل‌گیری برندهای مطرح در بازارهای جهانی نشده است. مدیر ایرانی در بخش خصوصی عدم اطمینان را بهانه‌ای قرار داده تا مدیریت را تا زنده است در اختیار خود نگه دارد و در بسیاری از موارد هم پس از مرگ مالک، فرزندان قادر به اداره این شرکت‌ها نیستند و شاهد فروپاشی آن‌ها هستیم.
عشق به میز را در نهادهای بخش خصوصی نیز به‌خوبی مشاهده می‌کنیم. دعوای بر سر دستیابی به ریاست اتاق‌های بازرگانی سراسر کشور و اتاق ایران نمونه بارز ریاست‌طلبی ایرانی‌ها در بخش خصوصی است. مردمانی که عاشق میز هستند اما ادعای خدمت دارند. دردناک آنجاست که چهره‌های شاخص بخش خصوصی باوجود ثروت و رانت و جایگاه در پارلمان بخش خصوصی در جستجوی راهی برای ورود به دولت هستند و این‌یک فاجعه است که بخش خصوصی مدعی، آرزویش توسعه کسب‌وکارها و بهبود شرایط بخش خصوصی نیست. با انتصاب محمد نهاوندیان ریاست سابق اتاق ایران به ریاست نهاد ریاست جمهوری اکنون فعالان مطرح بخش خصوصی برای کسب سمتی مشابه محمد نهاوندیان تلاش می‌کنند. این اگر شیفتگی به ریاست و یا عشق‌ورزی به میزها نیست، چیست؟ من باور نمی‌کنم این افراد سودای خدمت در سر داشته باشند.
در بخش دولتی نیز یک نگاه ساده به چهره‌های مطرح بعد از انقلاب نشان می‌دهد هر که به دولت راه‌یافته است، علاقه‌ای برای خروج نداشته است. هاشمی رفسنجانی ریاست قوه مقننه را در کارنامه خود دارد دو دوره رئیس‌جمهور می‌شود و بعد از آن ریاست مجمع تشخیص مصلحت نظام را بر عهده می‌گیرد. اما ریاست مجمع و عبور از سن 70 سالگی نیز موجب نمی‌شود که بار دیگر که برای ریاست جمهوری ثبت نام نکند. احمدی‌نژاد همچنان سودای ریاست جمهوری در سر دارد. علی لاریجانی وزارت ارشاد، ریاست صداوسیما، دبیری شورای امنیت ملی و ریاست قوه مقننه را در کارنامه دارد و خانوادگی در رأس قدرت قرار دارند اما آیا لاریجانی منتظر فرصتی برای دستیابی به سمت ریاست جمهوری نیست؟
این‌ها چهره‌های نام‌آشنای بخش دولتی و خصوصی هستند اما چه بسیار افراد که اکنون سال‌هاست در بالاترین سطوح مدیریت کشور فعالیت دارند و در هر دوره سمت آن‌ها تغییر می‌کند اما جایگاهشان خیلی نه. این میز چه خاصیتی دارد که هر کس پشت آن قرار می‌گیرد دوست ندارد از پشت آن کنار برود؟ گاهی به نظر می‌رسد مدیران ایرانی پشت این میزها یا شلوار از تن به در می‌کنند و دیگر خجالت می‌کشند کنار بروند یا شاید بندگان خدا کار دیگری بلد نیستند و اگر مدیر نباشند بیکار می‌مانند. بعضی‌ها هم که از قنداق مادر مدیر هستند و بدون طی سلسله‌ مراتب میز ریاست را تصاحب می‌کنند و تنها حضرت عزرائیل است که می‌تواند آن‌ها راضی به کناره‌گیری کند.
پشت این میزها چیست که یا به بهانه خدمتگزاری و یا نبود نیروی معتمد حاضر به تحویل آن به دیگری نمی‌شوند؟ مگر شما چه کسی هستی؟ مگر از کجا آمده‌ای؟ مگر همه این سال‌ها که شما بودی چه اتفاق شگرفی رخ‌داده است؟ گاهی دلم برای خدا می‌سوزد که چطور به تو اطمینان کرد و میز را به تو سپرد اما تو از خدا هم سختگیرتر هستی و نمی‌توانی از این میز دل بکنی.

پشت این میزها ثروت هست، رانت هست، حقوق بی‌پایه و اساس هست، قدرت هست اما می‌دانم عشق نیست. یعنی تو از علی هم عاشق‌تری؟ دلسوزتری؟ خلافت که کسی جز او شایستگی آن را نداشت از ایشان دریغ کردند اما لب به شکایت باز نکرد؛ ایستاد و عاشقانه بی‌خلافت به مردمش خدمت کرد تا خود مردم او را به خلافت رساندند. کاش تو هم اجازه می‌دادی مردم یا کارگرانت سراغت بیایند و از تو بخواهند نه اینکه هر چه از ثروت و قدرت لابی‌گری داری به کار می‌گیری تا به یک میز بزرگ‌تر دست پیدا کنی.
دل بکن برادر، دل بکن از این میز ، اگر دل نمی‌کنی تو را به خدایی که می‌پرستی نگو برای خدمت آمده‌ای نگو و نخواه که کسی باور کند.
دل بکن رفیق، دل بکن از این میز، اگر دل نمی‌کنی تو را به خدا دنبال مقصری به غیر از خود بابت عقب‌ماندگی‌ها و مشکلات امروز کسب‌وکار خودت و کشور نگرد.
دل بکن از این میز و ایمان داشته باش حتی اگر پشت این میز برهنه هم که باشی خداوند چشم همگان را بر تو خواهد بست.
دل کندن از داشته‌ها نخستین اصل برای به دست آوردن چیزهای ارزشمندتر است.دل بکن و امیدوار باش.
(شنبه 24 مهر 1395/ سینا ایرانپور انارکی)

مطالب مفید زیر را آقای دکتر "حمید زاهدی" برایمان فرستاده اند که ضمن تشکر و با اجازه ابشان منتشر می کنیم.
قانون گزار نباید قانون شکن باشد
یکی از مواردی که باید کاندیداهای انتخابات مجلس شورای اسلامی با آن آشنا باشند وظایف یک نماینده مجلس است. متاسفانه بسیاری از مردم و گاها خود نماینده‌ها امور اجرایی را جزء وظایف نماینده مجلس می‌دانند در حالی که این وظایف بر عهده دستگاه های دولتی و قوه مجریه می‌باشد. در این مطلب سعی شده ضمن انجام تعریف‌های مختصری به بررسی وظایف نمایندگان مجلس پرداخته شود.

نمایندگی منصبی است که از طریق انتخابات و رأی مردم فعلیت می‌یابد و دارای ویژگی‌های زیر است:

اول اینکه مقامی ملی است.
اینکه مقامی ملی است، نمایندگان مجلس هر یک منتخب حوزه انتخابیه معینی هستند، اما نمایندگی‌ آنان عام و از سوی همه ملت ایران است؛ چون بر اساس اصل ۶۷ قانون اساسی، نمایندگان به گونه‌ای سوگند یاد می‌کنند که به معنای نمایندگی از طرف همه مردم کشور است نه حوزه انتخابیه‌ای خاص.
البته این به معنای نفی ارتباط نمایندگان با مردم حوزه انتخابیه خود نیست.

دوم اینکه نمایندگی‌، امری کلی است.
اینکه نمایندگی‌، امری کلی است که و نمایندگان هم در حدود اختیاراتی که به گونه فردی به آنها داده شده است و هم در حدود وظایف و اختیاراتشان به گونه گروهی تحت عنوان مجلس شورای اسلامی به وظایف خود عمل می‌کنند.

سوم اینکه نمایندگی غیر قابل عزل است.
اینکه نمایندگی غیر قابل عزل است، یعنی انتخاب‌کنندگان (بر خلاف وکالت در حقوق خصوصی)،‌ نمی‌توانند هر وقت لازم بدانند، نماینده خود را عزل‌کنند، و نماینده می‌تواند تا پایان دوره نمایندگی خود، بدون اجبار برای پاسخگوی به موکلین به طور مستقل مشغول انجام وظیفه شود.

دیگر اینکه مقام نمایندگی‌ دارای دو ویژگی زیر است:
اول اینکه قائم به شخص است.
یعنی این مقام به هیچ عنوان قابل واگذاری به دیگری نیست و نماینده منتخب مردم نمی‌تواند مقام خود را به دیگری واگذار کند.
بند اول اصل ۸۵ قانون اساسی به صراحت به این موضوع اشاره کرده است.
دوم اینکه مقام نمایندگی مشارکتی است نه شخصی و مستقل.
یعنی نمایندگان به صورت مشترک در تصمیم‌گیری‌های مجلس شرکت می‌کنند و مصوبات با رأی اکثریت به تصویب می‌رسد و به نام مجلس اعتبار و شایستگی اجرا می‌یابد.
وظایف اصلی نمایندگان مجلس چیست؟

نمایندگان مجلس و به طور کلی مجلس شورای اسلامی دو وظیفه اصلی دارند:
الف قانون‌گذاری
ب نظارت
الف – قانون‌گذاری:
بر اساس اصل هفتاد و یکم قانون اساسی مجلس شورای اسلامی صلاحیت عام قانون‌گذاری را دارا می‌باشد: «مجلس شورای اسلامی در عموم مسایل در حدود مقرر در قانون اساسی می‌تواند قانون وضع کند».
بر این اساس:
یکم:
پیشنهاد و پیش نویس قوانین تحت دو عنوان لایحه و یا طرح به مجلس وارد می‌شود:
«لایحه» مصوبه ای است که از طرف دولت پس از گذراندن مراحل قانونی برای تصویب به صورت قانون به مجلس ارائه می‌شود که ممکن است چند منشأ داشته باشد:
۱٫ دولت، ۲٫ رئیس قوه قضائیه، ۳٫ شورای عالی استان‌ها.
« طرح » پیشنهادی است که توسط حداقل پانزده نفر از نمایندگان مجلس یا شورای عالی استان‌ها به مجلس ارائه می‌گردد.
لوایح و طرح‌ها بر اساس درجه اهمیتشان به عادی، یک فوریتی، دو فوریتی و سه فوریتی، تقسیم می‌شوند.
دوم:
قوانینی که جنبه تصویبی دارند نظیر:
۱٫ قانون بودجه (اصل ۵۲ قانون اساسی)
۲٫ عهدنامه‌ها و قراردادهای بین‌المللی (اصل ۷۷ قانون اساسی)
۳٫ تغییر خطوط مرزی (طبق اصل ۷۸ قانون اساسی)
۴٫ محدودیت‌های ضروری کشور در شرایط اضطراری نظیر جنگ و… (اصل ۷۹ قانون اساسی)
۵٫ اخذ وام و کمک مالی (اصل ۸۰ قانون اساسی)
۶٫ استخدام کارشناسان خارجی (اصل ۸۲ قانون اساسی)
۷٫ انتقال بناها و اموال دولتی (اصل ۸۳ قانون اساسی)
سوم:
تفسیر قانون عادی:
بر اساس اصل ۷۳ قانون اساسی: «شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است…».
چهارم:
دامنه اختیارات مجلس در امر قانون‌گذاری به ضرورت تطبیق مصوبات مجلس شورای اسلامی با احکام شرع و قانون اساسی تأکید شده است (اصل چهارم و هفتاد و دوم قانون اساسی)
ب نظارت:
مجلس شورای اسلامی علاوه بر وظیفه قانون گذاری، مسئولیت‌های نظارتی نیز بر عهده دارد:
۱٫ نظارت (دخالت) مجلس در تشکیل دولت:
وزرا پس از انتخاب توسط رئیس جمهور، برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس معرفی می‌شوند (اصل ۱۳۳ قانون اساسی) و مجلس باید نظر خود را مبنی بر اعتماد یا عدم اعتماد به فرد فرد آنها اعلام کند (اصل ۸۷ قانون اساسی).
۲٫ نظارت عام نمایندگان:
یکم – تذکر:
تذکر شفاهی:
هر یک از نمایندگان می‌تواند در نطق بیش از دستور خود هر گونه کوتاهی مجریان در اجرای قوانین را به طور شفاهی تذکر دهد.
تذکر کتبی:
در صورت نقض قانون یا سوء جریان امور در دستگاه های اجرایی، نمایندگان مجلس می‌توانند از طریق رئیس مجلس به وزیر مسئول یا رئیس جمهور به طور کتبی تذکر دهند.
دوم – سؤال:
– سؤال: بر اساس اصل ۸۸ قانون اساسی:

«در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول درباره یکی از وظایف آنان سؤال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شده و به سؤال جواب دهد».
طبق اصول ۱۳۷ و ۱۲۲ قانون اساسی وزرا و رئیس جمهور در مقابل مجلس مسئول هستند از این رو نمایندگان مجلس می‌توانند آنان را مورد سؤال قرار دهند.
سوم – استیضاح:
– استیضاح رئیس جمهور، وزرا و هیئت وزیران: (بر اساس اصل ۸۹ قانون اساسی)
۳٫ نظارت بر امور مختلف کشور:
یکم:
– تحقیق و تفحص:
طبق اصل ۷۶ قانون اساسی «مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد».
بر این اساس موضوع تحقیق و تفحص عام است و شامل کلیه بخش‌های کشور علاوه بر وزارتخانه ها و دولت می‌گردد.
دوم:
– اصل نود قانون اساسی:
بر اساس این اصل «هر کسی شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضائیه داشته باشد می‌تواند شکایت خود را کتبا به مجلس شورای اسلامی عرضه کند.
مجلس موظف است به این شکایت رسیدگی کند و پاسخ کافی بدهد و در مواردی که شکایت به قوه مجریه و یا قوه قضائیه مربوط است رسیدگی و پاسخ کافی را از آنها بخواهد و در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در مواردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند».
۴٫ نظارت اطلاعی:
یکم:
– صلح دعاوی:
طبق اصل ۱۳۹ قانون اساسی:
«صلح دعاوی راجع به اموال عمومی و دولتی یا ارجاع آن به داوری در هر مورد، موکول به تصویب هیئت وزیران است و باید به اطلاع مجلس برسد».
دوم:
– اطلاع از رسیدگی به اتهام برخی از مجریان:
بر اساس اصل ۱۴۰ قانون اساسی: «رسیدگی به اتهام رئیس جمهور و معاونان او و وزیران در مورد جرایم عادی با اطلاع مجلس شورای اسلامی و در دادگاه های عمومی دادگستری انجام می‌شود».
سوم:
– ارسال تصویب نامه‌ها و آیین نامه های دولت برای رئیس مجلس:
به موجب اصل ۱۳۸ قانون اساسی: «… تصویب نامه‌ها و آیین نامه های دولت و مصوبات کمیسیون‌های مذکور در این اصل، ضمن ابلاغ برای اجرا به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی می‌رسد تا در صورتی که آنها را برخلاف قوانین باید با ذکر دلیل برای تجدید نظر به هیئت وزیران بفرستد.
۵٫ نظارت مالی:
یکم:
– تصویب بودجه سالانه (اصل ۵۲ قانون اساسی(
دوم:
– دیوان محاسبات کشور مستقیماً زیر نظر مجلس شورای اسلامی می‌باشد و.. (اصل ۵۴ و ۵۵ قانون اساسی)
وظایف اصلی مجلس شورای اسلامی
با توجه به نقش مؤثر و مهم مجلس در نظام کشور، وظایف عمده مجلس در دو بخش خلاصه می‌گردد:
الف قانون‌گذاری
ب نظارت
حال جهت اطلاع و آگاهی از جایگاه مجلس شورای اسلامی در قانون اساسی و همچنین نحوه اداره مجلس بر اساس آئین نامه داخلی و آشنایی با بخش‌های مختلف مجلس شورای اسلامی که مسئولیت ارتباط با مردم را به اشکال مختلف به عهده دارند به طور خلاصه اطلاعاتی ارایه می‌گردد.
وظایف قانون‌گذاری نمایندگان و مراحل تصویب قانون
ـ مجلس شورای اسلامی از نمایندگان ملت که به طور مستقیم و با رای مخفی انتخاب می‌شوند تشکیل می‌گردد.
ـ دوره نمایندگی مجلس چهار سال است.
ـ عده نمایندگان مجلس شورای اسلامی دویست و نود نفر است.
ـ زرتشتیان و کلیمیان هر کدام یک نماینده و مسیحیان آشوری و کلدانی مجموعاً یک نماینده و مسیحیان ارمنی جنوب و شمال هر کدام یک نماینده انتخاب می‌کنند.
ـ مجلس شورای اسلامی با حضور دو سوم مجموع نمایندگان (۱۸۰ نفر) رسمیت پیدا می‌کند.
ـ مذاکرات مجلس شورای اسلامی باید علنی باشد و گزارش کامل آن باید از رادیو و روزنامه رسمی برای اطلاع عموم منتشر شود.
ـ مجلس شورای اسلامی در عموم مسایل در حدود مقرر در قانون اساسی می‌تواند قانون وضع کند.
ـ مجلس شورای اسلامی نمی‌تواند قوانینی وضع کند که با اصول و احکام مذهب رسمی کشور یا قانون اساسی مغایرت داشته باشد. تشخیص این مسئله به عهده شورای نگهبان می‌باشد.
ـ به منظور پاسداری از احکام اسلامی و قانون اساسی از نظر عدم مغایرت مصوبات مجلس شورای اسلامی با آنها، شورایی به نام شورای نگهبان با ترکیب زیر تشکیل می‌شود:

ترکیب و وظایف شورایی شورای نگهبان
۱ـ شش نفر از فقهای عادل و آگاه به مقتضیات زمان و مسایل روز، انتخاب این عده با مقام رهبری است.
۲ـ شش نفر حقوقدان، در رشته‌های مختلف حقوقی، از میان حقوق‌دانان مسلمانی که به وسیله رئیس قوه قضاییه به مجلس شورای اسلامی معرفی می‌شوند و با رای مجلس انتخاب می‌گردند.
ـ تشخیص عدم مغایرت مصوبات مجلس شورای اسلامی با احکام اسلامی با اکثریت فقهای شورای نگهبان و تشخیص عدم تعارض آنها با قانون اساسی بر عهده همه اعضای شورای نگهبان است.
نمایندگان مجلس باید در نخستین جلسه مجلس به ترتیب زیر سوگند یاد کنند و متن قسم‌نامه را امضاء کنند:
بسم‌الله الرحمن الرحیم
«من در برابر قرآن مجید به خدای قادر متعال سوگند یاد می‌کنم و با تکیه بر شرف انسانی خویش تعهد می‌نمایم که پاسدار حریم اسلامی و نگهبان دستاوردهای انقلاب اسلامی ملت ایران و مبانی جمهوری اسلامی باشم، ودیعه‌ای را که ملت به ما سپرده به عنوان امنیتی عادل پاسداری کنم و در انجام وظایف وکالت، امانت و تقوی را رعایت نمایم و همواره به استقلال و اعتلای کشور و حفظ حقوق ملت و خدمت به مردم پای‌بند باشم، از قانون اساسی دفاع کنم و در گفته‌ها و نوشته‌ها و اظهار نظرها استقلال کشور و آزادی مردم و تأمین مصالح آنها را مدنظر داشته باشم.»
نمایندگان اقلیت‌های دینی این سوگند را با ذکر کتاب آسمانی خود یاد خواهند کرد.
ـ هیئت رئیسه دائم مجلس مرکب از رئیس و دو نایب رئیس و شش منشی و سه کارپرداز می‌باشد و انتخاب آنها برای مدت یک سال خواهد بود.
ـ به منظور بررسی و اصلاح و تکمیل لوایح دولت و طرح‌های قانونی که نمایندگان و یا شوراهای عالی استان‌ها بر طبق اصول ۲۴ و ۱۰۲ قانون اساسی به مجلس می‌دهند به منظور تهیه و تمهید طرح‌های لازم و انجام وظایف دیگری که بر طبق قانون به عهده مجلس گذاشته شده است کمیسیون‌هایی در مجلس تشکیل می‌گردد.
ـ هر نماینده به جز رئیس مجلس ملزم است عضویت یکی از کمیسیون‌های دائمی را که برای آن انتخاب و تعیین می‌شود بپذیرد و در صورت تمایل می‌تواند در کمیسیون‌های دیگر مجلس با حق اظهارنظر و بدون حق رأی شرکت کند.
ـ در هر جلسه رسمی یک نفر از نمایندگان که مطلب مهمی داشته باشد و بخواهد به استحضار مجلس برساند می‌تواند تا یک ساعت قبل از شروع جلسه رسمی به عنوان نطق قبل از دستور در لوحه مخصوصی مشخصاً ثبت نام و مطالب خود را اظهار نماید و دو نفر دیگر از نمایندگان به نوبت طبق لیستی که با قید قرعه مشخص شده است صحبت خواهند کرد.
وقت هر کدام از نمایندگان برای نطق ده دقیقه است و می‌تواند تمام یا حداقل سه دقیقه از حق خود را به یک نماینده دیگر واگذار نماید.
ـ هر ماه گزارش‌کارهای کمیسیون‌ها به هیئت رئیسه مجلس داده می‌شود تا از طریق تکثیر و نصب در تابلو به اطلاع نمایندگان برسد.
ـ در مواردی که مجلس ضروری تشخیص دهد طبق اصل هفتاد و پنجم قانون اساسی اختیار وضع بعضی از قوانین را به کمیسیون‌های خود تفویض می‌نمایند.
ـ حداکثر مدت برای هر جلسه رسمی چهار ساعت است که ممکن است یکسره و یا با فاصله تنفس باشد، مگر در موارد ضروری به تشخیص رئیس و تصویب مجلس، همچنین وقت دستور جلسات رسمی مجلس چنان تنظیم می‌شود که با اوقات ادای نماز برخورد نداشته باشد.
ـ مذاکرات کامل هر جلسه با مصوبات ضبط و ثبت می‌شود و به انضمام اسامی غایبین و دیر آمدگان آن جلسه و حتی‌الامکان قبل از انعقاد جلسه بعد بین نمایندگان توزیع می‌شود.
ـ انعقاد رسمی جلسات و اعتبار اخذ رای، منوط به حضور حداقل دو سوم مجموع نمایندگان (۱۸۰) نفر می‌باشد و اکثریت مطلق آراء وقتی حاصل می‌شود که بیش از نصف نمایندگان صاحب رای حاضر، رای مثبت دهند مگر در مواردی که قانون اساسی یا در آیین‌نامه به موجب قانون دیگر، نصاب دیگری تعیین شده باشد.
ـ برای ادامه مذاکرات، حضور حداقل مجموع نمایندگان (۱۳۵ نفر) ضروری است.
ـ جلسات رسمی با تلاوت آیاتی چند از قرآن مجید که حتی‌الامکان متناسب جلسه آن روز باشد آغاز خواهد شد.
ـ لایحه قانونی از طرف دولت به مجلس جهت تصویب پیشنهاد می‌شود.
ـ طرح قانونی پیشنهادی است که با امضاء حداقل ۱۵ نفر از نمایندگان در مجلس به رئیس داده می‌شود.
ـ به طور کلی تمام لوایح و طرح‌ها به استثنای لوایح و طرح‌های فوری و مربوط به بودجه و تفسیر قوانین عادی و سایر مواردی که در این آیین‌نامه برای شور در آن مورد ترتیب خاص دیگری معین شده است دو شوری خواهد بود. فاصله دو شور حداقل باید پنج روز باشد.
ـ در شور اول گزارش کمیسیون مربوط در خصوص لایحه یا طرح عادی در جلسه علنی مطرح می‌گردد و در رابطه با کلیات طرح و لایحه مذاکره می‌شود و در صورت تصویب با پیشنهادات کتبی نمایندگان که تحویل هیئت رئیسه شده است جهت بررسی به کمیسیون مربوطه ارجاع می‌شود.

ـ در شور دوم گزارش کمیسیون در مجلس مطرح می‌شود و پیشنهادات نمایندگانی که در مهلت قانونی ارایه شده است مطرح می‌گردد و پس از بحث و بررسی در جزئیات طرح و لایه بر اساس آئین نامه داخلی مجلس رای گیری به عمل می‌آید و پس از تصویب جزئیات و ماده واحده مصوبه از طریق ریاست مجلس جهت اظهارنظر به شورای نگهبان ارسال می‌گردد.
ـ لوایح و طرح‌ها چهار قسم است:
عادی، یک فوریتی، دو فوریتی و سه فوریتی.
ـ لوایح و طرح‌های یک فوریتی آن است که پس از تصویب فوریت به کمیسیون ارجاع می‌شود تا خارج از نوبت مورد بررسی قرار گیرد.
ـ طرح‌ها و لوایح دو فوریتی آن است که پس از تصویب دو فوریت، بلافاصله به طبع و توزیع آن اقدام و ۲۴ ساعت پس از توزیع در مجلس مطرح می‌شود.
ـ لایحه و طرح سه فوریتی آن است که وقتی سه فوریت آن به تصویب مجلس رسید در همان جلسه وارد دستور می‌گردد.
ـ اخطار راجع به منافی بودن لوایح و طرح‌ها با قانون اساسی کشور یا آیین‌نامه داخلی مجلس مقدم بر اظهارات دیگر است و مذاکرات در موضوع اصلی را متوقف می‌کند و باید با استناد به اصل یا ماده مربوطه حداکثر ظرف مدت ۵ دقیقه به عمل آید.
ـ اخذ رای در مجلس به پنج طریق انجام می‌گیرد:
۱ـ رای یا قیام و قعود
۲ـ رای با کلید برقی
۳ـ رای علنی با ورقه
۴ـ رای مخفی با ورقه
۵- رای مخفی با مهره
ـ کلیه مصوبات مجلس رسماً به شورای نگهبان فرستاده می‌شود در صورتی که ظرف ۱۰ روز پس از ابلاغ یا پس از انقضاء مدت تمدید ده روز مذکور در اصل ۹۵ قانون اساسی، شورای نگهبان مخالفت خود را اعلام نکرد طبق اصل ۹۴ قانون اساسی مصوبات از طرف مجلس جهت امضاء به دفتر ریاست جمهوری ابلاغ می‌شود.
خبرنگاران جراید و صدا و سیما با داشتن کارت مخصوص می‌توانند محل مخصوص حضور یافته و ناظر مذاکرات جلسه علنی باشند.
در جلسات علنی مجلس تماشاچیان می‌توانند حضور داشته باشند و در مدت حضور در جلسه باید سکوت را رعایت نموده و از هرگونه ابراز احساسات خودداری نمایند.
ـ نمایندگان مجلس شورای اسلامی علاوه بر حضور در حوزه‌های انتخابیه در ایام تعطیلی، در دفاتر استانی ملاقات مردم با نمایندگان نیز در ساعت‌های مشخصی که توسط روابط عمومی از رسانه‌های گروهی اعلام می‌شود با موکلین بدون تشریفات خاصی ملاقات می‌نمایند.
ـ ضمن اینکه کلیه مکاتبات مردم با نمایندگان توسط دبیرخانه مستقیماً در اختیار نمایندگان قرار می‌گیرد کلیه نامه‌هایی که حاوی پیشنهاد و طرح و انتقاد در رابطه با مسایل مطروحه در مجلس می‌باشد از طریق روابط عمومی در اختیار کمیسیون‌ها، نمایندگان و مسئولین ذی‌ربط قرار می‌گیرد.
ـ مجلس شورای اسلامی دارای دو کتابخانه است که از کتابخانه‌های معتبر کشور می‌باشند و کتب نفیس و اسناد تاریخی منحصر به فردی در آنها نگهداری می‌شود.
ـ مشروع مذاکرات مجلس شورای اسلامی، همچنین کلیه قوانین مصوب توسط روزنامه رسمی کشور منتشر و در اختیار عموم قرار می‌گیرد.
ـ اولین دوره مجلس شورای اسلامی در هفتم خردادماه سال ۱۳۵۹ با پیام رهبر کبیر انقلاب اسلامی حضرت امام خمینی (ره) افتتاح شد.
ـ اولین انتخابات مجلس شورای اسلامی در روز جمعه مورخ ۲۴/۱۲/۱۳۵۸ برگزار گردید.
مجلس شورای اسلامی در تاریخ بیست‌وسوم تیرماه سال ۱۳۷۲ با تصویب ماده واحده‌‌ای روز دهم آذرماه سالروز شهادت مجتهد مجاهد و سیاستمدار متعهد آیت‌الله سید حسن مدرس را به عنوان روز مجلس نام‌گذاری کرد.

وظایف نظارتی مجلس شورای اسلامی
ـ لوایح قانونی پس از تصویب هیئت وزیران به مجلس تقدیم می‌شود و طرح‌های قانونی به پیشنهاد حداقل پانزده نفر از نمایندگان، در مجلس شورای اسلامی قابل طرح است.
ـ عهدنامه‌ها، مقاوله‌نامه‌ها، قراردادها و موافقت‌نامه‌های بین‌المللی باید به تصویب مجلس شورای اسلامی برسد.
ـ گرفتن و دادن وام و یا کمک‌های بدون عوض داخلی و خارجی از طرف دولت باید با تصویب مجلس شورای اسلامی باشد.
ـ هر نماینده در برابر تمام ملت مسئول است و حق دارد در همه مسایل داخلی و خارجی کشور اظهار نظر نماید.
ـ نمایندگان مجلس در مقام ایفای وظایف نمایندگی در اظهار نظر و رای خود کاملاً آزادند و نمی‌توان آنها را به سبب نظراتی که در مجلس اظهار کرده‌اند یا آرایی که در مقام ایفای وظایف نمایندگی خود داده‌اند تعقیب یا توقیف کرد.
ـ رئیس جمهور برای هیئت وزیران پس از تشکیل و پیش از هر اقدام دیگر باید از مجلس رأی اعتماد بگیرد.
ـ در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسئول، درباره یکی از وظایف آنان سئوال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شود و به سوال جواب دهد.
ـ نمایندگان مجلس شورای اسلامی می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند هیئت وزیران یا هر یک از وزرا را استیضاح کنند. استیضاح وقتی قابل طرح در مجلس است که با امضای حداقل ده نفر از نمایندگان به مجلس تقدیم شود.
ـ اگر مجلس به هیئت وزیران و یا وزیران مورد استیضاح رای اعتماد نداد، هیئت وزیران یا وزیر مورد استیضاح عزل می‌شود.
ـ در صورتی که حداقل یک سوم از نمایندگان مجلس شورای اسلامی رئیس جمهور را در مقام اجرای وظایف مدیریت قوه مجریه و اداره امور اجرایی کشور مورد استیضاح قرار دهند، رئیس جمهور باید ظرف مدت یک ماه پس از طرح آن در مجلس حاضر شود و در خصوص مسایل مطرح شده توضیحات کافی بدهد. در صورتی که پس از بیانات نمایندگان مخالف و موافق و پاسخ رئیس جمهور، اکثریت دو سوم کل نمایندگان به عدم کفایت رئیس جمهور رأی دادند مراتب جهت اجرای بند ۱۰ اصل یکصد و دهم به اطلاع رهبری می‌رسد.
ـ هر کس شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قضاییه داشته باشد، می‌تواند شکایت خود را کتباً به مجلس شورای اسلامی عرضه کند.
مجلس موظف است به این شکایت رسیدگی کند و پاسخ کافی دهد و در مواردی که شکایت به قوه مجریه یا قوه قضاییه مربوط است رسیدگی و پاسخ کافی دهد و پاسخ کافی از آنها بخواهد و در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در موردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند.

بر طبق اصل 57 قانون اساسی، حاکمیت در جمهوری اسلامی ایران از سه قوه مقننه، مجریه و قضائیه تشکیل می گردد که این قوا زیر نظر ولایت مطلقه امر و مستقل از یکدیگر کار می کنند. طبق اصل 58 قانون اساسی اعمال قوه مقننه از طریق مجلس شورای اسلامی است که از نمایندگان منتخب مردم تشکیل می شود و مصوبات آن پس از طی مراحلی که در اصول بعدی می آید برای اجرا به قوای مجریه و قضائیه ابلاغ می گردد.

اختیارات نمایندگان مجلس شورای اسلامی در وضع قوانین، تعیین بودجه سالانه، تذکر به وزراء و همچنین سؤال از ایشان، تحقیق و تفحص از عملکرد دستگاه های اجرایی و بسیاری از موارد دیگر ( این موارد به طور کامل در اصول 62 تا 99 قانون اساسی درج شده است)، نشان از اهمیت جایگاه این نهاد قانونی در نظام جمهوری اسلامی ایران دارد.

از سوی دیگر وزارت نیرو به عنوان یکی از زیربنایی ترین دستگاههاي اجرايي و صنایع محوری، نقشی مهم و راهبردی در توسعه اقتصادی و صنعتی کشور دارد، لذا تعامل خانواده بزرگ صنعت آب و برق کشور با مهمترین نهاد قانونگذاری در راستای عمل به اصول قانون اساسی که حاصل خون هزاران شهید و مجاهدت های ملت عزیز و گرانقدر و نیز راهبری داهیانه امام راحل (ره) می باشد، دارای اهمیتی دو چندان و جایگاهی ارزشمند در جهت اجرای منویات مقام معظم رهبری و توسعه کشور عزیزمان ایران اسلامی خواهد بود.

تهدیدها و فرصتها:

همانطور که در مقدمه فوق بيان شد، مجلس شورای اسلامی، نقش والا و اثرگذاری در تدوین راهبردها و سیاست های اجرایی کشور دارد، به همین دلیل نوع برخورد با این نهاد می تواند تهدید یا فرصتی برای دستگاههای اجرایی کشور باشد.

عدم تعامل مناسب با مجلس و نمایندگان محترم، مي تواند تهدیدی جدی در مسیر حرکت پویای دستگاههاي اجرایی باشد، به طوری که یک دستگاه اجرایی دارای تعامل نامناسب با مجلس دائماً در حال پاسخگویی به سؤالات، تذکرات و .... نمایندگان است و بالاترین مقام اجرایی دستگاه باید عمده وقت خود را صرف رسیدگی به چنین مسائل چالشی بنماید و از پرداختن مسائل اصلی و اساسی باز می ماند. جنبه دیگر این تهدید، عدم توجه مناسب نمایندگان به نیازهای اساسی دستگاه اجرایی در تدوین قوانین پایه ای همچون قانون های برنامه توسعه و قوانین بودجه سالانه می باشد. معمولاً در تصویب و تدوین چنین قوانینی توجه جدی به دستگاهها و وزارتخانه هایی که تعامل مناسبی با مجلس ندارند، نشده و خواست های آنها مرتفع نمی گردد.---------
یکم. تعریف مجلس Parliament
به مجموعه‌ای از افراد گفته می‌شود که در هر کشور به منظور وضع قوانین و نظارت بر اجرای آنها معمولا با رای آزاد، مستقیم و مخفی مردم انتخاب می‌شوند. در ایران به پارلمان مجلس گفته می‌شود.
در کشورهایی که تفکیک قوا صورت پذیرفته است، پارلمان قوه قانونگذاری را تشکیل می‌دهد.
پارلمان در بیشتر کشورها از دو مجلس تشکیل می‌شود. یکی مجلسی که اعضای آن مستقیما توسط مردم انتخاب می‌شوند مانند مجلس شورای اسلامی ایران، مجلس عوام انگلستان، مجمع ملی فرانسه و مجلس نمایندگان ایالات متحده آمریکا و دیگری مجلسی که اعضای آن با شرایط محدودتری و نه ضرورتا رای مردم انتخاب می‌شوند.
امتیازی که نمایندگان مجلس از آن برخوردار می‌شوند که براساس آن نمی‌توان آنها را بدون اجازه مجلس به هر اتهامی بازداشت کرد.
دوم .مجلس شورای اسلامی
نهاد قانونگذاری جمهوری اسلامی ایران که اعضای آن بر اساس اصل شصت و دو قانون اساسی با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شوند. مجلس شورای اسلامی در حال حاضر دارای 290 نماینده است.
اصل شصت و دو قانون اساسی:
مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ از نمایندگان‏ ملت‏ که‏ به‏ طور مستقیم‏ و با رای‏ مخفی‏ انتخاب‏ می‏ شوند تشکیل‏ می‏ گردد. شرایط انتخاب‏ کنندگان‏ و انتخاب‏ شوندگان‏ و کیفیت‏ انتخابات‏ را قانون‏ معین‏ خواهد کرد.
سوم . تاریخچه مجلس شورای اسلامی
با پیروزی انقلاب اسلامی، مجلس شورای اسلامی به عنوان مرجع اصلی قانونگذاری در جمهوری اسلامی ایران فعالیت خود را آغاز کرد. براساس اصل 64 قانون اساسی عده‏ نمایندگان‏ مجلس‏ شورای‏ اسلامی‏ دویست‏ و هفتاد نفر در نظر گرفته شد و تغییر این تعداد بر اساس سازوکاری پیش بینی شد که‏ از تاریخ‏ همه‏ پرسی‏ سال‏ یکهزار و سیصد و شصت‏ و هشت‏ هجری‏ شمسی‏ پس‏ از هر ده‏ سال‏، با در نظر گرفتن‏ عوامل‏ انسانی‏، سیاسی‏، جغرافیایی‏ و نظایر آنها حداکثر بیست‏ نفر نماینده‏ می‏ تواند اضافه‏ شود.
اولین انتخابات مجلس در بیست و چهارم اسفندماه 1358 برگزار شد و در روز هفتم خردادماه 1359 اولین جلسه مجلس شورای اسلامی برگزار شد. با توجه به شرایط انقلابی جامعه ایران، این دوره، به خاطر اختلاف‌نظر شدید نمایندگان که از طیف‌ها و گروه‌های مختلف سیاسی بودند، به تغییر قوانین قدیمی و تصویب قوانین جدید مشغول شد. البته وقوع جنگ در سال 1359، سال‌های پایانی دوره مجلس اول را به خود مشغول کرد.

انتخابات دومین دوره مجلس در بیست و ششم فروردین ماه 1363 برگزار شد. برگزاری انتخابات این دوره با تصرف بخش‌هایی از مناطق مرزی کشور توسط نیروهای عراق مصادف بود، اما انتخابات حوزه‌های جنگ زده برای مهاجرین آن شهرها در حوزه‌های مجاور برگزار شد. در این دوره شدیداً تحت‌الشعاع جنگ قرار داشت. علاوه بر این، برخی از مسایل سیاست خارجی نظیر تداوم دشمنی آمریکا و حمایت از عراق نیز از دل‌مشغولی‌های مجلس دوم بود.
در نوزدهم فروردین ماه 1367 که آخرین سال جنگ تحمیلی بود، انتخابات سومین دوره مجلس برگزار شد. در این دوره مباحث سازندگی ویرانه‌های جنگ ذهن مشغولی مجلس بود.
انتخابات دوره چهارم مجلس در 21 فروردین 1371 برگزار شد. تداوم سازندگی همچنان در رأس دستور کارهای مجلس این دوره بود.
انتخاب نمایندگان پنجمین دوره مجلس در هجدهم اسفندماه 1374 صورت گرفت. مقابله با برخی از مسایل خارجی نظیر افزایش فشارهای آمریکا و اروپا بویژه پس از اعمال تحریم‌های آمریکا علیه ایران مهم‌ترین موضوع کاری مجلس پنجم بود.
بنابر سازوکاری که در اصل 64 قانون اساسی طراحی شده بود و بر اساس یکی از مصوبات دوره پنجم ، تعداد از دوره ششم مجلس شورای اسلامی به 290 نفر و تعداد حوزه های انتخابیه به 207 حوزه افزایش یافت.
انتخابات ششمین دوره مجلس شورای اسلامی در بهمن 1378 برگزار شد. این دوره توسعه سیاسی در عرصه داخلی و تنش‌زدایی در عرصه سیاست خارجی را در دستور کار خود قرار داد.
انتخابات هفتمین دوره مجلس شورای اسلامی در اسفند 1382 برگزار شد. مقابله با مشکلات اقتصادی و اجتماعی، تصویب پروتکل الحاقی، تلاش برای پیوستن به سازمان تجارت جهانی و... از مهمترین موضوعاتی بود که پس از شروع به کار این دوره مجلس در دستورکار نمایندگان قرار گرفت.(جهت آگاهی بیشتر به سایت مجلس مراجعه نمائید :http://mellat.majlis.ir )

چهارم . وظایف نمایندگان مجلس شورای اسلامی

نمایندگان مجلس و به طور کلی مجلس شورای اسلامی دو وظیفه اصلی دارند: T}الف - قانونگذاری:{T براساس اصل هفتاد و یکم قانون اساسی مجلس شورای اسلامی صلاحیت عام قانونگذاری را دارا می باشد: «مجلس شورای اسلامی در عموم مسایل در حدود مقرر در قانون اساسی می تواند قانون وضع کند». بر این اساس: یکم: پیشنهاد و پیش نویس قوانین تحت دو عنوان لایحه و یا طرح به مجلس وارد می شود: «لایحه» مصوبه ای است که از طرف دولت پس از گذراندن مراحل قانونی برای تصویب به صورت قانون به مجلس ارائه می شود که ممکن است چند منشأ داشته باشد: 1. دولت، 2. رئیس قوه قضائیه، 3. شورای عالی استان ها. «طرح» پیشنهادی است که توسط حداقل پانزده نفر از نمایندگان مجلس یا شورای عالی استان ها به مجلس ارائه می گردد. لوایح و طرح ها براساس درجه اهمیت شان به عادی، یک فوریتی، دو فوریتی و سه فوریتی، تقسیم می شوند. دوم: قوانینی که جنبه تصویبی دارند نظیر: 1. قانون بودجه (اصل 52 قانون اساسی) 2. عهدنامه ها و قراردادهای بین المللی (اصل 77 قانون اساسی) 3. تغییر خطوط مرزی (طبق اصل 78 قانون اساسی) 4. محدودیت های ضروری کشور در شرایط اضطراری نظیر جنگ و... (اصل 79 قانون اساسی) 5. اخذ وام و کمک مالی (اصل 80 قانون اساسی). 6. استخدام کارشناسان خارجی (اصل 82 قانون اساسی) 7. انتقال بناها و اموال دولتی (اصل 83 قانون اساسی). سوم: تفسیر قانون عادی: براساس اصل 73 قانون اساسی: «شرح و تفسیر قوانین عادی در صلاحیت مجلس شورای اسلامی است...». چهارم: دامنه اختیارات مجلس در امر قانونگذاری به ضرورت تطبیق مصوبات مجلس شورای اسلامی با احکام شرع و قانون اساسی تأکید شده است (اصل چهارم و هفتاد و دوم قانون اساسی). T}ب - نظارت مجلس:{T مجلس شورای اسلامی علاوه بر وظیفه قانون گذاری، مسؤولیت های نظارتی نیز بر عهده دارد: 1. نظارت (دخالت) مجلس در تشکیل دولت: وزرا پس از انتخاب توسط رئیس جمهور، برای گرفتن رأی اعتماد به مجلس معرفی می شوند (اصل 133 قانون اساسی) و مجلس باید نظر خود را مبنی بر اعتماد یا عدم اعتماد به فرد فرد آنها اعلام کند (اصل 87 قانون اساسی). 2. نظارت عام نمایندگان: یکم - تذکر: تذکر شفاهی: هر یک از نمایندگان می تواند در نطق بیش از دستور خود هرگونه کوتاهی مجریان در اجرای قوانین را به طور شفاهی تذکر دهد. تذکر کتبی: در صورت نقض قانون یا سوء جریان امور در دستگاه های اجرایی، نمایندگان مجلس می توانند از طریق رئیس مجلس به وزیر مسؤول یا رئیس جمهور به طور کتبی تذکر دهند. دوم - سؤال: براساس اصل 88 قانون اساسی: «در هر مورد که حداقل یک چهارم کل نمایندگان مجلس شورای اسلامی از رئیس جمهور و یا هر یک از نمایندگان از وزیر مسؤول درباره یکی از وظایف آنان سؤال کنند، رئیس جمهور یا وزیر موظف است در مجلس حاضر شده و به سؤال جواب دهد».

طبق اصول 137 و 122 قانون اساسی وزراء و رئیس جمهور در مقابل مجلس مسؤول هستند از این رو نمایندگان مجلس می توانند آنان را مورد سؤال قرار دهند. سوم - استیضاح رئیس جمهور، وزراء و هیئت وزیران: (براساس اصل 89 قانون اساسی) 3. نظارت بر امور مختلف کشور: یکم - تحقیق و تفحص: طبق اصل 76 قانون اساسی «مجلس شورای اسلامی حق تحقیق و تفحص در تمام امور کشور را دارد». بر این اساس موضوع تحقیق و تفحص عام است و شامل کلیه بخش های کشور علاوه بر وزارتخانه ها و دولت می گردد. دوم - اصل نود قانون اساسی: براساس این اصل «هر کسی شکایتی از طرز کار مجلس یا قوه مجریه یا قوه قضائیه داشته باشد می تواند شکایت خود را کتبا به مجلس شورای اسلامی عرضه کند. مجلس موظف است به این شکایت رسیدگی کند و پاسخ کافی بدهد و در مواردی که شکایت به قوه مجریه و یا قوه قضائیه مربوط است رسیدگی و پاسخ کافی را از آنها بخواهد و در مدت متناسب نتیجه را اعلام نماید و در مواردی که مربوط به عموم باشد به اطلاع عامه برساند». 4. نظارت اطلاعی: یکم - صلح دعاوی: طبق اصل 139 قانون اساسی: «صلح دعاوی راجع به اموال عمومی ودولتی یا ارجاع آن به داوری در هر مورد، موکول به تصویب هیأت وزیران است و باید به اطلاع مجلس برسد». دوم - اطلاع از رسیدگی به اتهام برخی از مجریان: براساس اصل 140 قانون اساسی: «رسیدگی به اتهام رئیس جمهور و معاونان او و وزیران در مورد جرایم عادی با اطلاع مجلس شورای اسلامی و در دادگاه های عمومی دادگستری انجام می شود». سوم - ارسال تصویب نامه ها و آیین نامه های دولت برای رئیس مجلس: به موجب اصل 138 قانون اساسی: «... تصویب نامه ها و آیین نامه های دولت و مصوبات کمیسیون های مذکور در این اصل، ضمن ابلاغ برای اجراء به اطلاع رئیس مجلس شورای اسلامی می رسد تا در صورتی که آنها را برخلاف قوانین باید با ذکر دلیل برای تجدید نظر به هیأت وزیران بفرستد. 5. نظارت مالی: یکم - تصویب بودجه سالانه (اصل 52 قانون اساسی) دوم - دیوان محاسبات کشور مستقیما زیر نظر مجلس شورای اسلامی می باشد و..

راه‌های عملی کردن «عدالت»

1ـ تعدیل براى حذف فاصلۀ طبقاتى
2ـ حفظ منافع محرومان و گسترش مشارکت عمومى آنان و محرومیت زدایى
3ـ مبارزه با زراندوزان و رفاه طلبان
4ـ اجراى قوانین و مقررات اسلام
5ـ همراهى حکومت با اقشار ضعیف جامعه
6ـ اصل ساده زیستى، بویژه، در مورد مسئولان جامعه
7ـ نفى تشریفات و تجملات در دستگاههاى حکومتى
8ـ نفى نفوذ سرمایه داران در حکومت
9ـ نفى حب دنیا و دنیاپرستى
10ـ توجه به عمران و آبادى روستاها و مناطق محروم
11ـ تدوین قوانین به نفع محرومان جامعه
12ـ نفى اخلاق سرمایه دارى و کاخ نشینى

انارک نیوز - تقدیم به همه دختران سرزمینم 
* چشمانت را می بندی یعنی تکیه گاه می خواهی. تکیه گاه که بخواهی یعنی بازوانم باید جایگاه گیسوانت شوند چه کیفی دارد تکیه گاه تو بودن.
نگاهم که می کنی غرق نگاهت می شوم چشمانت مرا وعده دریا می دهند مهر نگاهت بی خیالم می کند از همه بدی ها , همه سختی ها.
زبان که می گشایی پاسخی ندارم جز اینکه بگویم: " ای جاااانم" تو فقط حرف بزن بگو تا هزار بار جان فدای تو شوم فدای تو که می شوم دلم آرام می گیرد.
هزار عطر که بر تن زنی باز هم عطر وفایت, عطر نجابتت مرا بیشتر سوی تو می کشد.
عزیز دل میدانم خسته ای از تبعیض, درمانده ای از پوشش اجباری, دلشکسته ای از زخم زبان ها و نگرانی برای آینده مبهم. 
مهربان هر چه را از تو گرفته اند یک چیز را تو از خودت دریغ نکن , همیشه دخترانه زندگی کن و ترانه بمان, ترانه که باشی شاد یا غمگین دل همه را می بری همه را عاشق می کنی. تو هر چه باشی ترانه زندگی هستی. تو بی آواز هم ترانه خوان هستی پس در بی صدایی روزهای دشوار هم ترانه بمان تا عشق در سرزمینمان نمیرد. نام تمام دختران سرزمینم را ترانه می گذارم تا اگر همه آواها و صداها را خفه کردند باز هم ترانه با نگاهش با دل پر تپشش آواز عشق بسراید.
تمام روزها روز تو هست "ترانه"*
(دل نوشته ای از سینا ایرانپور انارکی)

انارک نیوز - خیلی ناراحت بود. از این که دردش را بعد از نیمه شب، در گروه تلگرامی عنوان کرده بود به خود می پیچید. گروه انارکی است اما خبراش ، چند ساعت پس از عنوان شدن، همون صبح، درز پیدا کرده بود و به گوش رییسش رسید بود. چی رسیده بود نمی دونم. اما هر چی بود اعصابش را بهم ریخته بود و حسابی ترسیده بود. اونم گروه را ترک کرد. 
چی می شه بهش گفت؟ وقتی بیکار می شی و می بینی رفیقت زیر پاتو خالی می کنه!  رفیقت، همشهریت که نه، نارفیقت بجای اینکه دستت رو بگیره و بلندت کنه، تو چاه هلت می ده. ازش بپرسی چرا اینکارو می کنی؟ مثلا بگه خوب بود نگی یا یه جواب سربالای دیگه!
مگه چی رو گفتم؟ اینکه دارند منو پس از سالها اخراج می کنن مگه دروغه؟
درد اینه. چی می تونی بگی؟ اعتمادش را از دست داده بود، بجز اینکه پشت دستت بزنی و بگی: "از ماست که بر ماست".

انارک نیوز - کم و بیش این است وضع تربیت بیشتر مدیران ما که انتظار پاسخگویی و تغییر وضعیت را از آنان داریم. 
برای اولین بار راه افتاده بود که افتاد، به گریه افتاد. مادر بلندش کرد و در آغوشش گرفت. به محلی که افتاده بود اشاره ای کرد و بطوری که فرزندش ببیند آنرا کخ کرد. دفعه بعد هنگام افتادن، سرش به دیوار خورد و مادربزرگش دیوار را دعوا کرد که باعث شده بچه اش دردش بیاید.
هنگام دویدن پایش به مانعی گیر کرد و پدربزرگش مانع را برداشت و دعوا کرد. کودک گریه اش تمام شد. وقتی دوباره پایش به توپی  گیر کرد، توپ را آورد تا خاله اش دعوایش نماید تا او را نیندازد.
زیدی به او گفت: به او بگو حواسش را جمع نماید که با ترشرویی او مواجه شد. مثل اینکه خودش بچه ندارد!
خواست دیوار را تنبیه نماید، لگدی به آن زد و پایش درد گرفت. به گریه افتاد. مادرش این بار نیز همانند گذشته صدایش را برای دیوار بلند کرد که فرزند دلبندش را اذیت ننماید.

از آن روز به بعد او فهمید وقتی مشکلی برایش پیش می آید تقصیر دیگران است. روزی در باغی با کمک خواهر یا برادرش بادام چید و نزد خانواده برگشت. پدرش پرسید در جیب چه داری که بادام بود و از کجا آورده ای که گفت جستم. پدر خندید.

دیگر بزرگ شده بود اما در او نهادینه شده بود که اگر کارها بر وفق مرادش پیش رفت، او آنرا به نحو احسنت انجام داده است و هنگامی که بر اثر اشتباهاتش مشکلات بهم گره می خورد تقصیر نزدیکترین و ضعیفترین کس یا چیزی است که در اطرافش می باشد.
او بزرگ شده بود اما نمی دانست مسئولیت فردی چیست هرچند مدیر یک شرکتش کرده بودند. گوشش بدهکار حرف حساب نبود و گوش هایی را استخدام کرده بود تا کارمندانی را که قدر اورا نمی دانند به او معرفی نمایند.

من نبودم دستم بود، تقصیر آستینم بود، آستین مال کت ام بود، کت ام مال بابام بود ...

انارک نیوز - یه آدم را از دور که ببینی مثل "1" می مونه. اما این شما را به اشتباه نندازه. همه "1" نیستند. کسی یکه که، بعداً می گم! 
حالا اگه همین آدم پول داشته باشه، می شه "10" یعنی جلوی این یک یه "0" قرار می گیره و یه باره بزرگ می شه. دیگه دستش به دهنش می رسه. اگه ماشین هم داشته باشه، یه صفر دیگه به "10" اضافه می شه که "100" می شه، می تونه حرکت کنه و دورتر بره. اگه پس انداز هم داشته باشه، یه صفر دیگه "1000"، دیگه خیالش راحت می شه و اگه هرچند مال و منال، خونه، کار خوب، کارخونه، مزرعه و همینطور برو جلو که به عددی می رسی که دیگه نمی تونی بخونی مثل "...1000000000000". بخونش یک جلوش بی نهایت صفرها. 
اگه از این آدم با کلی ثروت یا عدد خیلی خیلی بزرگ، صفراش را یکی یکی برداریم یعنی چیزای مادّی را یک به یک ازش بگیریم، کم کم کوچیک می شه و فقط آخرش "1" باقی می مونه. خودش با جیب های خالی.
حالا اگه همه ی صفراش سر جاش بمونه و فقط همون "1" را ازش بگیریم یهو چیزی که داریم یه عالمه صفره "...000000000000" که در عالم زندگی یعنی "هیچ". نفس می کشه و شاید اکسیژن حروم می کنه و نبودش بهتر از بودنش باشه!
آدم چیزفهم اون "1" چیه؟ اون "1" چیزی نیست جز "آدم بودن". اگه آدم باشی، مادّیات ترا بزرگ می کنه. اگه آدم نباشی با اون همه پول و پله "هیچّی". به جای این که پول در خدمت تو باشه، تو غلام پول می شی. یه بدبخت بی همه چیز. 

همین "1" هرچه بیشتر رفیق و کس وکار داشته باشه تعداد یکاش زیادتر می شه. با یه پشتیبان"11" و  با دو رفیق راه "111" و برو جلو تا "...111111111111" یعنی بی نهایت یک. که از یک جلوش بی نهایت صفرها هم می تونه بزرگتر شه. و بخونش مردمی که هم را و دیگران را دوست دارند یعنی مردمی مثل ما "انارکی ها"، فریادرس یکدیگر.

درد انسان امروز بی پولی نیست، بی کسی است. در زمین و هوا معلق بودن است. پول ابزار خیلی خیلی خوبی است که با استفاده صحیح از آن، رفاه و آسودگی به بار می آید اما جای "دوست" را نمی گیرد. پول محکی است برای اینکه "تو" خود و جایگاه خود را بشناسی.
حالا کلاهت را قاضی کن و از خودت بپرس: "تو هستی یا نیستی و اگر هستی، کیستی و چیستی؟".

انارک نیوز: امروز سه شنبه سوم فروردین ماه 1395 ساعت 16 تا 18 ششمین جشن همدلی و  عاطفه در درنجیل انارک برگزار شد.
از دیروز بارندگی های گاه و بیگاه در انارک را داشتیم. امروز نیز صبح بارندگی را داشتیم  که تا ساعتی هوا آفتابی و دوباره نیمه ابری و ابری شد به گونه ای که بعدازظهر بارش رحمت الهی و وزش باد سرد شدید و تگرگ را داشیم که تا 14 و 55 دقیقه ادامه داشت.
قبل از ساعت 14 و 45 دقیقه بساط چای آویشن آماده و به سختی آتش آن روشن شد که در هنگام بوران نیز شرکت کنندگان در این جشن در حال آمدن بودند. 
ساعت 16 بود که چای آویشن آماده و همراه با شیرینی حاج بادام و لیوان های یکبار مصرف کاغذی به مشتاقان ارائه شد. در این هنگام آسمان نیمه ابری و هوا فرحبخش و برخلاف تصور، زمین فاقد گل و آماده برای دید و بازدید همشهریان بود.
در این هنگام هجوم جمعیت مشاهده و صف طولانی ماشین های پارک شده تا صدها متر در دو طرف تفریجگاه تا مسافتی طولانی دیده می شد. امسال این جشن همراه با پایکوبی و موسیقی محلی سرنا و دایره همراه بود.
بازار دید و بازدید گرم و زن و مرد، پیر و جوان که موفق نشده بودند در روزهای آغازین سال نو به هم شادباش گویند و یا سالها از هم بی خبر بودند، توانستند دیدارها را تازه نمایند.
از همان ابتدا دختر خانمی دبستانی شروع به جمع آوری لیوانهای کاغذی ریخته شده توسط برخی از نوشندگان آویشن کرد که تا پایان جشن که هوا مطبوع بود ادامه داشت. تعداد حاضرین در پایان جشن بیش از هزار نفر بود که بتدریج از ساعت شش ربع کم برای جلوگیری از ترافیک جاده ای درنجیل را ترک نمودند.

دو کلام حرف حساب هم علاوه بر گفتگوهای موثر دیگر نقل جشن بود که در بین جمعیت بیش از دبگر حرفها طنین داشت:
1- اشاره به کوه درنجیل و انفجارها با دینامیت و کارکرد ماشین های کارخانه آسفالت سازی که این تفریحگاه با منظره طبیعی فوق العاده زیبا را کاملاً زشت و اثراتش در جلوه طبیعی منظقه تا قرنها باقی و از دهها کیلومتر دورتر قابل مشاهده  است. به جز اینکه منظره زشتی را ایجاد کرده، اثرات گرد و خاک، لرزش و مواد شیمیایی آزاد شده از انفجار بر سه سد آب آشامیدنی و آب مردم انارک که فاصله ناچیزی با آن دارند هنوز نامشخص است.
2- اشاره به زمینی صاف و هموار مناسب برای پارکینگ ماشین های سواری که شیاربندی گردیده و در آنها چند درخت سبز مشاهده می شود که رشدی هم ندارند.

هر دو پروژه در تضاد با یکدیگر و بدون کارشناسی و توجه به خواست مردم،می باشند. از یکطرف منظره طبیعی تفریحگاه را که می تواند در جذب توریسم موثر باشد را  اجباراً نابود می کنند در حالی که می شد کوهی دیگر از کوههای زیادی را که مناسب می باشند و در معرض دید نمی باشند در اختیار کارخانه آسفالت قرار داد تا بدینگونه بی محابا به طبیعت دهن کجی نکند و از طرف دبگر  دشت هموار مناسب پارکینگ را بالاجبار می خواهند درختکاری نمایند در حالی که با تهیه زیرساختها از جمله آب و خاک مناسب و خیابان بندی مناسب با پارکینگ و عبور یکطرفه می توانستند برای آسایش مردم بکار برند.

از گفتگوهای دیگر نیز وضع کاروانسرای موقوفی میراث فرهنگی در اجاره شهرداری انارک می باشد که قرار بود فرهنگسرای انارک هم باشد که در طول سال بازدیدش از مردم انارک گرفته شده و برای خالی نبودن عریضه، سه ساعت برای بازدید آن هم با  اجازه و نظر مدیر تام الاختیارش داده می شود.

واقعاً این سه مبحث برای انارک خجالت آور و دهن کجی و لجاجت با خواست عمومی می باشد که از سوی دولتیان توجهی به آن نمی شود.

به کجا چنین شتابان؟ 
انارک نیوز - این روزها "همشهریان بی درد" که نسل قبلی آنها یعنی پدر و مادرشان همین مردم مهربانی بودند که هر روز می بینیم، چنان از ما فاصله گرفته اند که انگار جذام داریم.
فراموش کرده اند پولی که به جیب زده اند و شرفشان به آن است از صدقه سر همین مردم بی ریا بدست آورده اند. این نوکیسه ها چنان خود را گم کرده اند که در جمع می گویند: "هرچه می گویم بکن، بکن".
رفتارشان مملو از خود محوری و تکبر بی حد است و چون می بینند عده ای دور آنها جمع شده اند، باورشان شده که هر چه می گویند حق است و دیگران که با آنها همراهی نمی کنند بایستی زیر پایشان له شوند. زهی خیال باطل.
حلقه ی خانواده آنها بسیار کوچک و منحصر به فرزندان و اگر کمی انصاف داشته باشند پدر و مادرشان می باشد و دیگران را نوکر حلقه به گوش خود می پندارند. سخن حق مردم را که اصلاً نمی توانند تحمل نمایند چون آنان را مشتی افراد کم سواد و قدر نشناس می دانند.
این مستبدین کوچک که بعضاً سال های سال قبل درسی هم خوانده اند یا از محل کار دولتی شان برای درس خواندن به جایی فرستاده شده اند بجز خود کسی را نمی بینند و خیال می کنند هر چه بلغور می کنند باید بشود، غافل از اینکه دنیا خیلی عوض شده و این فسیلان خیالباف باید افکار پلید مال پرستانه خود را عوض نمایند تا در بین مردم جایی پیدا کنند. اینان حاملان کتاب های فراموش شده هستند نه صاحبان فکر. وعده می دهند اما انجام نمی دهند. فراموشکار هستند و به راحتی رو در رو دروغ می گویند.
دروغگو دشمن خداست پس در این افراد دنبال اخلاقیات نگردید. اگر از اخلاق نیکو می گویند تا وقتی به نفعشان است و با تفسیر خودشان همخوانی دارد پیرو آن هستند و وقتی ورق برگردد و منافعشان را به خطر اندازد زیر کلیه اصول پذیرفته شده بشری می زنند. این مرام همیشگی آنها است. همه چیز برای اینان و هیچ چیز برای دیگران. لبخند به لب دارند در حالی که دست در جیب شما کرده اند و خنجری در دست دیگر دارند تا اگر اعتراض کنی حسابت را برسند. گول لبخند و حرف های زیبای اینان را نبایستی خورد که استادان شیطانند.
بهتر است به جای فاصله کرفتن از دیگران و پنهان شدن در تاریکحانه ها به روشنایی و ریشه خود در بین مردم برگردند. اگر دیگران را دوست ندارند و نمی خواهند دلی بدست آورند حداقل سنگ اندازی نکنند و دلی را نشکنند.

آقایان پیاده شوید تا با هم برویم. اینجا شهر کوچکی است. اینجا انارک است. شما بهتر از هر کسی می دانید حافظه مردمش خوب کار می کند و می دانند آنچه را که می خواهید از دیگران پنهان نمایید و همین واقعیت است که شما را می ترساند.