این بار به سراغ یکی از مناطق دیدنی به نام روستای عشین می رویم. باالی گشت همراه شوید.
روستای عشین نام روستایی در ۳۰ کیلومتری شهری به نام شهر انارک است. این روستا روی تپه ای واقع شده است  و وقتی که به این روستا نگاه می کنید مجموعه ای دیدنی از خانه های گلی در جلوی چشمانتان قرار می گیرد. این خانه های گلی به اندازه ای با طبیعت عجین شده اند که این تصور را به وجود می آورند که از دل طبیعت به بیرون آمده اند.
روستای عشین در منطقه ای بسیار خشک واقع شده است و با نگاهی به روستا هم می توان این موضوع را متوجه شد، یکی از اولین سوال هایی که هنگام ورود به این روستا به ذهن می رسد این است که چرا باید در چنین جای خشک و بی آب و علفی زندگی وجود داشته باشد. شاید امروزه چنین باشد اما در این منطقه ۳ رود وجود دارد که در گذشته پل ارتباطی بین این روستا با شهرهای  انارک و اردکان بوده است.
این ۳ رود در واقع آب مورد نیاز روستا و تعدادی از زمین ها را تامین می کنند و البته که در گذشته آب مورد نیاز کاروان ها را هم تامین می کرده است چرا که این منطقه، منطقه ای کاروان رو بوده است. آب این رود ها از چشمه هایی تامین می شود که در زیر هر چشمه استخری وجود دارد و آب چشمه ها در این استخرها ذخیره می شود.
همان طور که در بالا هم گفته شد این روستا روی تپه ای رو به دشتی خشک و پهناور قرار دارد. از این روستا تصاویری موجود است که تاریخ آن ها به ۷۰ سال قبل نیز بر می گردد و اگر که امروز به تصاویر آن سال ها نگاه کنیم می بینیم که اصلا فرقی نکرده است.
در این روستا حمامی وجود دارد که در کنار استخر کوچک آب قرار دارد. جالب این که بدانید که اگر روی بلندی بایستید آن قدر این دشت پهنار و مسطح است که تا چندین کیلومتر دورتر هم به راحتی معلوم است و حتی از آن جا می توان تپه های ریگ جن را هم دید.
اگر که دوست دارید یکی از بکرترین و دست نخورده ترین روستاهای ایران را از نزدیک ببینید و با معماری خانه های کویر آشنا شوید پیشنهاد می کنیم روستای عشین را ببینید از آن جایی که این روستا در حاشیه ی کویر قرار گرفته است از آسیب های انسانی دور مانده است و به همین دلیل است که به محض عبور از این روستا یاد خانه های تاریخی گذشته می افتید. همچنین سفر به این منطقه شما را با سختی های زندگی کویر نشینی آشنا می کند و می بینید که انسان چطور می تواند با کمترین امکانات مثل آب، زندگی کند و زیستگاه را به وجود بیاورد.
از جاذبه های دیدنی روستای عشین می توان به موارد زیر اشاره کرد.
خانه های روستای عشین: این خانه ها کاهگلی هستند و معمولا یک اتاق بیشتر ندارند، سقف این خانه ها به شکل گنبد است و بیشتر آن ها پنجره هم ندارند. از آن جایی که این خانه ها پنجره ای ندارند انتظار می رود که محیط داخل آن ها تاریک باشد با این حال نور مورد نیاز خانه ها از سوراخ هایی که روی دیوار و سقف هستند تامین می شود. تابستان های این کویر بسیار گرم و زمستان های آن سرد است و به همین دلیل در فصل زمستان بومی های این روستا از بخاری های هیزمی برای گرم نگه داشتن خانه استفاده می کنند.
حمام روستای عشین: جاذبه ی دیگری که در صورت سفر به روستای عشین نباید از دست بدهید حمام آن است که در فاصله ی چند متری روستا قرار دارد. این حمام در نزدیکی استخری قرار دارد که این استخر پر از ماهی های قرمز رنگ است و از دیدنی های روستا است. این استخر کوچک هم آب مورد نیازش را از چشمه می گیرد. وقتی که وارد حمام این روستا می شوید با فضایی درست شبیه به همه ی حمام های قدیمی روبرو می شوید فضایی که دارای هشتی ورودی، گرمخانه، شاه نشین و خزینه است و در ساخت گچبری و تزیینات آن از آهک استفاده شده است.
قلعه کاروانسرا در روستای عشین: از دیگر دیدنی هایی که زمانی که در روستای عشین هستید باید ببینید، قلعه کاروانسرا است. این کاروانسرا از سنگ های لاشه و آجر ساخته شده است و بعد از ورود از سر در به دالانی در آن می رسیم که البته به مرور زمان دچار فرسودگی شده است و چیز زیادی از آن دیده نمی شود.
روستای عشین جایی است که ورود به آن یعنی خلوت با خودتان، انگار که به جایی وارد شده اید که فقط و فقط برای شما ساخته شده است. شاید عشین جایی نباشد که هر کسی آن را می شناسد و در طول این سال ها هم مورد بی مهری گردشگری قرار گرفته باشد ولی مطمئن باشید در این روستا چیزهایی را پیدا می کنید که هیچ وقت در محیط شهری پیدا نمی کنید، چیزهایی مثل سکوت عجیب، خانه های کاهگلی و ساخته شده از خشت، خانه های قدیمی و… البته یک آسمان که شب ها پر از ستاره می شود.
زندگی در این گوشه ی ی دنیا به اندازه ای جالب بوده است که یکی از محققان و سفرنامه نویسان معروف اتریشی به نام آلفونسو گابریل هم به آن سفری داشته است. این جا همان جایی است که یکبار سفر به آن کافیست تا خاطره ی آن تا ابد در ذهنتان ماندگار شود.
(مجله گردشگری الی گشت / ۱۳ دی ۱۳۹۶ - ۱۶:۴۷)